Santiago y Valparaiso

Santiago de Chile y Valparaiso.

Chile.
Ik ben nu van de mooie eilanden af. Geen kleinschaligheid meer, geen mooie vrouwen met rieten rokjes volgens Kerstina. Echt een grote stad met bussen en busbanen, en snel rijdende chauffeurs die haast hebben. Met name taxi chauffeurs die continu toeteren van ongeduld, net Ambon. Weg Fiji time, weg Polynesische relax time. Er is hier een metro met 4 lijnen een vijfde is in de maak. Mijn laatste Metro rit is in Amsterdam. Ze hebben een goed systeem van kaartjes. Overal staan mensen resp. beveiligers. Sommigen met kogelwerende vesten en geweren in de hand en pistolen in de holster. Nou je laat het al bij het zien van deze mensen. Ik voel me wel veiliger.
Santiago een stad op een paar heuvels (Cerro’s) en bergen er omheen. Op sommige punten zie je eeuwige sneeuw op de bergen. Santiago ligt op 522 m hoogte. Men spreekt er Spaans maar hier en daar weer anders geschreven en dergelijke.
De stad is op 13 december 1540 door Don Pedro Valdivia gesticht. In het park Santa Lucia staat een standbeeld van hem. Zie foto. De rivier Mapocho splitst zich voor de stad en komt na de stad weer bij elkaar. Don Pedro heeft op het eiland dus de stad gebouwd . Hij heeft hierdoor een natuurlijke verdediging. Dit is de reden om de stad daar te stichten. Het centrum telt ruim 200.000 inw. En de Urbana zo’n 5.428.600 inw. De gehele Regio Metropolitan ruim 7 mln. inw. Hier woont 40% van de inw van Chili. (ter vergelijking Amsterdam heeft ruim 780.000 inw en de gehele Stads Regio Amsterdam telt 1,1 mln inwoners.)
De zomer in Chile is van nov – mrt en de winter van juni-aug. Ik zit net in een overgang. Maar erg koud voor de tijd van het jaar zeggen de inwoners. In veel stalletjes zie ik handschoenen, beenwarmers en oorwarmers reeds in de verkoop staan.

Donderdag 21 april.
Ik heb vannacht heel slecht geslapen. Erg lawaaierig ik slaap aan de voorzijde aan een 4 baans weg. Door de hele stad zijn veel meer baans wegen aangelegd. File heb ik amper gezien. Wel claxonneren de chauffeurs als een gek en zijn ongeduldige bestuurders van welk soort voertuig dan ook. Goed voor de doorstroming of het goed is voor de veiligheid, weet ik niet. De mensen zijn er aan gewend en maken zich nergens druk over in de bussen. Verder is het vannacht erg koud 17 graden. Mijn lichaam heeft ruim 4 maanden tussen de 28 en 32 graden gezeten. Met een uitschieter naar 38 graden in Uluru in Australië. Alleen korte broek, open hemd of geen hemd en sandalen. Hier heb ik schoenen, lange broek, T-shirt ,lange overhemd en trainingsjack en spijkerjack. En nog heb ik het koud ’s nachts, ondanks de lange thermo broek pyjama en lange mouwen shirt. (niet lachen dames)
Ik heb veel waarschuwingen gekregen op Rapa Nui dat het niet veilig is. Dus ik was op berekend. Maar ik moet zeggen dat het me erg meevalt. Er is ook enorm veel security en Policia op straat. Vooral op de drukke gebieden als stations en winkelcentra. Ik heb ook ’s avonds een stukje gelopen. Ik val niet op door mijn kleur maar als ze me aanspreken dan val ik door de mand.
mijn Spaans is belabberd. Daar ga ik wat aan doen. Ik heb door vier universiteiten niet ver van elkaar gezien. En in de drie parken zitten veel stelletjes die, zittend, lopend, of liggend gewoon erg intiem zijn met elkaar. Dit heb ik op de eilanden niet gezien.
In de middag naar het Museo de Bellas Artes gegaan. In het museum is de galerij versierd met twee Kariatides. Santiago heeft enorm veel beelden en er zitten ook hele mooie bij. Ook heeft Santiago veel helden. Ze hebben ook een park Los Héroes genoemd. Waar al hun helden tot op heden staan opgesteld. Ik weet niet of dit helden verering is. Mogelijk bij het maken. Maar zij zorgen wel dat hun helden niet worden vergeten. Mijn batterij van mijn foto camera is leeg en besluit ik morgen naar de San Christobal op de berg te gaan. Anders moet lk twee keer gaan.

Vrijdag 22 april.
Wederom niet zo goed geslapen. Het regent al de hele ochtend dus nog kouder ongeveer 15 C. Ik hoop dat het in de middag zal opklaren. Maar tegen 1 uur ben ik maar dik aangekleed de stad in gegaan. Op het internet lees ik dat in Nederland 24 C is. Eindelijk gerechtigheid.
In de stad is bijna alles dicht. Ook de parken en Musea zijn gesloten. De straten bijna leeg. Op de hoofdstraat kun je spelen. Veel winkels zijn gesloten behalve de Mc Do en andere gelijksoortige tenten zijn open. Het is Goede Vrijdag in een Katholiek land. Semana Santa moet ik weten, zeker als je met Pasen in Zuid Spanje bent geweest. Naar de twee busstations gegaan. Bij de een koop ik kaartje voor de reis naar Valparaiso en bij het andere busstation koop ik een kaartje voor de reis naar Mendoza. Echter heb ik geen paspoort bij me. Ik heb niet bij stil gestaan dat het een internationale reis is. Die koop ik later. De drie stations liggen ver uit elkaar en hier ben ik veel tijd kwijt. Terug naar het hotel, er is nier veel te zien veel dicht op goede vrijdag. Onderweg nog wat gegeten. In de hostel tv kijken en op de laptop gewerkt.

Valparaiso

Zaterdag 23 april.
Ik wordt wakker van de zon. Het is een stralende heldere blauwe dag. Lekker warm. Ongelooflijk wat een verschil van gisteren en vandaag. Dus de koffer ingepakt en de tassen heringedeeld. De grote koffer blijft hier achter in de opbergruimte. Op het centraalstation mijn bagage gestald. Op naar het park Santa Lucia. Veel klimmen en moet het in etappes doen. Maar een geweldig uitzicht als beloning. Je ziet de Andes in de verte met de eeuwige sneeuw op de achtergrond, zo helder is het. Genieten zeker na die hele dag regen van gisteren. Heel veel beelden (statues) gezien onderweg en veel foto’s gemaakt. Aan de voorzijde van het park is een groot huis en een waterpartij met veel fonteinen. Het huis waar het water uitkomt lijkt Villa D’este bij Rome. Alleen heeft Villa D’este enorm veel fonteinen. Terug naar Centraal Station bagage opgehaald en een taxi naar de busterminal. Daar kom ik precies om 15.45 uur en wil de bus al weg rijden. Vier personen kunnen nog net mee, incl. mijzelf. Hij gaat te vroeg weg. Ik ben steeds gewend dat ze te laat gaan. Fiji Time. Even wennen. Weg djam karet.
De reis duurt anderhalf uur. Bij het busstation in Valparaiso ben ik heel aardig geholpen door een vrouw van één van de vele reis bureaus. Ze spreekt Engels en heeft me verteld over de veiligheid, de Cerro’s in de stad, de mooie gebieden waar ik moet zijn. Een aantal Cerro’s, wijken vallen onder het Unesco wereld erfgoed sinds 2003. Ik heb dus geboekt in de oudste wijk. Maar ver van de terminal. Voor de zonsondergang ben ik wel weer dichtbij het strand. De dame bij het busstation biedt mij voor morgen een tour aan van 5 uur voor een speciale prijs. Morgen 11 uur staan ze voor de deur.
De hostel is een klein historisch gebouw op een van de 45 heuvels, op de Cerro Cordillero. Dus veel trappen lopen. Ik heb er 191 treden geteld. Je moet niet wat vergeten onderweg. Je krijgt pijn in je kuiten maar wel een goede training voor je conditie. Ik zie ook veel ouderen trappen lopen. Dus moet ik het ook kunnen. Inmiddels is het al donker. Ik zie vier meiden lopen, ik hoor er twee Frans praten en twee Engels, waarvan er drie grote camera’s hebben zoals die van Jos en Ezra. Wat veiligheid.!!~?? Mijn camera is niet eens te zien en zij doen maar alsof ze in Almere (??!!) lopen.
Met de Acensor (echt typisch Valparaiso))naar een Cerro gegaan en in een restaurant gegeten met uitzicht op de haven en de berghellingen. Voor ons is de Container Terminal. Het is voor mij een nostalgisch uitzicht. Te bedenken dat ik in 1975 twee grote reizen om de wereld heb gemaakt met de grootste container schip van de wereld, Liverpool Bay. Toen de grootste he. Geweldig mooi. Met de eigenaar van het restaurant kunnen praten omdat zijn vrouw Engels spreekt en haar dochter leert het. Na afloop doet de eigenaar het voorstel om mij terug te brengen naar beneden. De Acensor werkt maar tot 21 uur. Hoef ik niet ver te lopen. Beneden terug naar de hostel gelopen. Onderweg een kampvuur midden op straat meegemaakt. Als kampvuur pyromaan stop ik even. En geniet van de strijd: wel of geen hout meer op het vuur. De aangeschoten mensen gooien het hout erop, de taxi chauffeurs halen het er weer af. Ja ja heel grappig allemaal. De taxi chauffeurs worden opgeroepen en de aangeschoten personen gooien weer hout erop. Totdat iemand al het hout weghaalt. Ik heb enorm veel binnen pret om het schouwspel.

Zondag 24 april.
‘s morgens vroeg in de buurt nog een wandeling gemaakt. Om 11 uur word ik opgehaald en naar Valparaiso gebracht waar de tour begint. Het is een flinke tocht door de stad met vele bezienswaardigheden. Dit heb ik zelfs met het huren van een auto niet kunnen doen. Er zijn opmerkelijk ook veel scheuren in vele grote oude gebouwen door de aardbeving van vorig jaar. De oude gebouwen zijn niet aardbeving proef gemaakt. De stad Vina del Mar is een nieuwe stad en is in 1874 pas gesticht en vele gebouwen zijn nieuw, zij hebben de oude gebouwen afgebroken. Er worden veel nieuwe dure hotels maar ook dure appartementen gebouwd. We hebben een late lunch en gaan na de lunch naar Valparaiso met de tour. Rijdend door de vele kleine oude straten in de Cerros met zo’n grote bus valt niet mee. Bij het huis van de beroemde inwoner van Valparaiso, Pablo Neruda gestopt voor een wandeling door zijn villa.
De tour eindigt bij een Acensor waar we ermee naar boven gaan en na een wandeling boven worden we met de bus naar ieders verblijf terug gebracht. Later de avond ben ik met de bus verder op en om de kaap gegaan voor mijn zonsondergang. Mijn voorlopig laatste, ik ga verder het land in. Ik krijg op mijn laatste dag een sisser als zonsondergang. Een sisser wordt bedoeld een heldere horizon waarbij de zon in het water sist als het ware. Sinds mijn vaartijd niet meer gezien. Ik heb nog in de stad bij Plaza Soto Mayor gegeten en probleemloos gewoon teruggelopen . Door mijn kleur val ik niet op. De tassen ingedeeld en ingepakt. Morgen al weer terug naar Santiago.

Maandag 25 april.
Nationale dag voor de Molukkers. Hier geen vlag, geen mast, geen proclamatie. Gewoon een ochtend wandeling door de Cerro Cordillero. Leuk zo de mensen in hun dagelijkse dingen te zien. Er lopen wat toeristen door de wijk. Ik val minder op door mijn kleur en ik draag mijn camera niet zo opvallend. Om elf uur met de taxi naar het bus station, koffer gestald en daar in de buurt in de andere Cerro gewandeld. Om 14.15 uur met de bus terug en kom voor 15 uur aan. Nog naar de andere terminal gegaan voor een kaartje naar Mendoza gekocht. Morgenochtend vroeg ernaar toe. Reeds om 09 uur moet ik aanwezig zijn.
De kleding in de wasmachine en in de buurt bij een chinees gegeten. Met de eigenaar nog gezellig gepraat onder een kopje thee. Mijn verhaal even bijgewerkt en wat mailtjes verstuurd.

Opmerkingen.

• Santiago bestaat eigenlijk uit twee namen San en Tiago. Zo heb je ook San Diego. Beide betekenen Sint Jacobus. Maar in de loop der jaren is de naam Santiago samen gegroeid.
• Museo de Bellas Artes heet in Brussel het Museum voor Schoone Kunsten en in Parijs Musée des Beaux Arts. Leuk is dat dat de benamingen steeds overeenkomen. Over de inhoud kan ik moeilijk zeggen omdat hier toch ook sprake is van interpretatie en smaak.
• De Kariatides in het Museo zien er bijna net zo uit als die in Athene in het Erechtheion op de Acropolis. Ze zitten trouwens ook op de Winkel van Sinkel in Utrecht aan de gracht. Heel mooi.
• De Acensor is een klein treintje met houten wagon in een hoek met de helling gebouwd. Die twee kanten tegelijk werkt op de hellingen, de Cerro. Een naar boven en een naar beneden. Het kost heel weinig energie. Het kost alleen het overbruggen van de gewicht verschillen. Bv. Indien de last naar beneden lichter is dan de last naar boven moert er trekkracht bij. Deze in Valparaiso is geheel bovengronds. Er zijn er ook die ondergronds zijn aangelegd. (Barcelona) De Acensors zitten veel in steden die op hellingen zijn gebouwd.
• Valparaiso is, in tegenstelling tot andere steden, ontdekt door Juan de Saavedra in 1536. De oude coloniale stadsdelen zijn sinds 2003 op het Unesco werelderfgoed lijst geplaatst. De oudste kerk is de Matriz die in 1559 is gebouwd. (Ik verblijf daar in die buurt)
• Jose Francisco Vergana stichtte de stad Vina del Mar in 1874 en de stad telt ruim 350.000 inwoners. In de zomer zijn het twee keer zoveel Het is niet anders dan in de Europese vakantie steden.