Camagüey y Trinidad

Camagüey y Trinidad

Dinsdag 7 juni
Half zes gaat de wekker, gelijk opstaan, koffers ingepakt, douchen, ontbijten, met de taxi om 8 uur naar de busterminal. Om tien voor negen rijdt de bus weg. Tien minuten eerder heb ik nog niet meegemaakt. Het blijkt een 7,5 uur durende reis met vier stops onderweg tbv pauze en in- en uitstappende passagiers. Bij aankomst in Camagüey om half vijf in de middag koop ik gelijk een buskaartje naar Trinidad. Helaas is die van overmorgen volgeboekt. Ik kan alleen nog vannacht om twee uur vertrekken. Met tegenzin koop ik het maar. Met de (bici) fietstaxi naar de hostel zodat ik nog wat van de omgeving kan zien. Het ligt binnen het centrum, erg leuk, geen lange taxi routes. Na het installeren en douchen de stad ingegaan. Een klein stadje met leuke pleintjes, kroegen en restaurants. Na het diner in de casa ga ik weer de stad in naar de Casa de Trova, een gezellige kroeg met muziek maar dit keer geen traditionele band, jammer. Buiten loopt een - oproep tot carnaval - optocht tot aan middernacht. Uiteindelijk blijf ik daar tot half één middernacht. Naar de casa om mijn koffer in te pakken en met de bestelde fietstaxi naar de busterminal.

Woensdag 8 juni.
Niet geslapen. Om twee uur ’s nachts vertrekt de bus naar Trinidad. Ik probeer wat te slapen maar ik ben een slechte bus (en vliegtuig) slaper. Het is een busreis van 4,5 uur. Ik heb al mijn casa geboekt. Bij aankomst om zeven uur in de ochtend staan heel veel kamer / casa aanbieders achter een touw versperring. Eenmaal één stap buiten die versperring wordt ik opeens belaagd door zo’n 12 dames die me allemaal een casa partikular willen aanbieden. Ik snel weer een paar stappen terug naar de veilige comfort zone. Ik brul: casa Rocaverde. Een oudere dame steekt haar hand op. Okay, zeg ik. De rest legt zich erbij neer en wacht de volgende toerist af. Lees: slacht offer. Uiteindelijk kom ik ook hier bij een bevriende relatie terecht. Het is bij haar vol. Het is een casa net om de hoek vanwaar ik heb gereserveerd. Mooi met een terras en uitzicht op de bergen, de zee in de verte en naast het huis een 350 jaar oude boom. De naam ben ik kwijt. Krijg een ontbijt en naar het enige internet winkel in de stad. Het is een staats gerund bedrijf met annex souvenir winkel. Mijn email gecheckt en internet bankieren. Want hier in Cuba kun je alleen met een Visa Credit Card geld opnemen. Sommige banken kun je ook met Mastercard geld opnemen. Maar met een Visa Debit Card kun je hier NIETS mee. Met een Canadees, die Spaans spreekt, de stad in gewandeld, en al wandelend in de volkswijken beland. Wel gepland maar niet echt uitgestippeld.
In een van de straten kom ik aan de praat met een mooie Cubaanse schoonheid en haar buurvrouw. Terwijl ik daar in zo goed mogelijk hak-ke-tak Spaans inclusief gebarentaal het gesprek probeert te behouden wordt ik steeds gestoord door voorbijgangers die mij of ons wat toespreken. “Zij is nog een mooie vrijgezel vraag haar ten huwelijk” vertaalt de Canadees. Ik kop deze grap maar in. ”Als ik morgen terug kom en ze is nog steeds vrijgezel dan trouw ik haar” zeg ik tegen de omstanders. Een groot gejuich en gelach krijg ik terug. Zelfs van de bonita signorita. Ik mag wel een foto van haar maken en uit voorzichtigheid voor mijn grap durf ik haar naam niet te vragen. (Ik weet wel waar ze woont, ha ha).
Voor het diner ga ik nog met de eigenaresse van de casa naar de beroemde bar La Canchanchara. Daar krijgt een groep Italianen een percussie les. Te beginnen met de jongste dame. Bella Italia uit Firenze. De percussie speler brengt het erg leuk en humoristisch. Mag ook wel met zo’n mooie Italiaanse als gemotiveerde leerlinge.
In de casa gedineerd samen met het Zwitsers stel. (De vader van de jongen komt uit Ecuador en moeder is Zwitserse. De vader van het meisje komt uit Haïti en moeder is Zwitserse. Ze gaan beiden nog naar Haïti en Ecuador.) Beiden Universitaire studenten Internationale betrekkingen, hij via Rechten en zij via Economie. Veel gediscussieerd hoe wij de Politieke en Economische situatie van Cuba zien. Heel erg leuke discussies zijn dit. Na tien uur gaan we nog de stad in naar Casa de La Musica. Het is een plein naast de kerk waar twee bars zijn een broodjeszaak. Een Salsa band met eventueel les. Er wordt veel gedanst. Ik kijk het enigszins jaloers aan en zou willen dat ik het ook in de benen heb. Maar ja; “you can’nt win them all”. Casa de La Musica. Even ter illustratie. Je moet je voorstellen de Sacre Coeur in Parijs, alle trappen bovenste level bezet met toeschouwers. Op het plateau de Salsa band en ervoor flink gedanst. Zien jullie het voor je? Tja het wordt een probleem als je Parijs niet kent. Oké. Neem dan de trappen van………eh…….. tja. Weet ik niet zo gauw. Sorry.
Om één uur ’s nachts gaan we de stille straten in terug naar de casa. Genoeg voor vandaag.

Donderdag 9 juni.
Na het ontbijt neem ik de eerste bus van negen uur naar het strand. Even relaxen op het mooie strand van Trinidad De Cuba. De bus komt pas om 10 uur. Het is 12 km ver en we passeren een aantal grote hotels. Wit zandstrand. Ik maak er een complete rustdag van.Ik lees,lig, zwem, wandel en drink alleen maar. Van het hotel moeten we 2 CUC betalen voor een hele dag in een ligstoel, iets meer dan een Euro, geen geld.
Mijn oordopjes ben ik vergeten,en snorkels zijn niet te huur. Je kunt alleen duiken met een instructeur en een snelle boot breng je naar de plekken. Naast het hotel is er voldoende gelegenheid om te eten of te drinken. Het strand is ongeveer 1,5 km lang en het hele stuk heen en weer gewandeld. Eindelijk mijn boek uitgelezen. Om half vier is de bus terug naar de stad. De hele bus zit vol omdat het ook begint te regenen. In de stad zoek ik naar een horloge winkel mijn batterij is leeg. Nou na drie kwartier geef ik het maar op. Volgens mij dragen ze geen horloges hier. Terug naar de casa en foto’s gemaakt van de eigenaresse en het huis. En verteld dat ik een dag langer blijf. Erg tevreden lacht ze mij toe. Het diner met de twee Zwitsers en ’s avonds gaan we naar casa de La Musica en casa de La Trova en de Cueva disco. Maar na het eten begint het te regenen en het wordt alleen maar erger ipv dat het stopt. Het avondje uit kunnen we dus vergeten. Dan maar een film gekeken op de laptop. Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen.

Vrijdag 10 juni
De dag begint heel vervelend met enorm veel regen. Ook mijn was komt zo niet droog. En naar de bergen voor een halve dag toer gaat ook niet door. In een regenpauze ga ik de stad in naar de bank om geld op te nemen. Ze hebben hier na veel gezoek en navraag geen pin automaat dus moet het binnen met paspoort. Door de lange rij duurt zo’n geld opname bijna 40 minuten. Gelijk terug wandelen het gaat nl weer regenen. Naar de hostel en met de dochter en haar vriendin maar kletsen over een leuk onderwerp. Nl.: “ Wat betekent computer voor jou en voor Cuba”. Het regent continu. Na het diner in een droog moment van de regen ga ik maar naar de casa de La Trova. Er speelt een leuke band 9 man sterk. Geweldig. Veel salsa gedanst en ik….. ik aanschouw het met veel plezier met het plan om het te leren. Om even over één uur in een sprint en stromende regen over de kiezelstraten terug naar de casa. In het donker nog even verdwaald, geen punt. Wekker om half zes gezet.

Opmerkingen.
Trinidad ligt 12 km van de kust vandaan onder Santa Spiritus. Het ligt op de route van Camagüey naar Santa Clara. De ene of de andere kant op. Het ligt ongeveer halverwege Cuba aan de zuid kust.
Als je aan de toeristen vraagt waarom stop je in Trinidad krijg je de leukste dingen te horen. Hierbij een verzameling.:
- In een keer door naar Habana of de andere kant op naar Santiago de Cuba is te veel.
- Ze hebben hier een leuke strand niet zo ver op de route en voor een goede prijs te bereiken.
- Een knus stadje met een leuk gezellig uitgaansleven.
- De toer in de bergen is heel leuk ook een deel met paard.
- De mensen zijn heel aardig en een gezellig stadje.
- Zelf ben ik er gestopt om de lange reis te onderbreken, het leuke uitgaansleven en weer eens naar
het strand te gaan. Een tijd niet meer gezwommen sinds Rapa Nui.
De wandeling in de oude volkswijk vind ik erg leuk. Ook de gesprekken met de mensen.