Santiago de Cuba
Door: mwatti
Blijf op de hoogte en volg Max
12 Juni 2011 | Cuba, Santiago de Cuba
Santiago de Cuba
Zaterdag 4 juni.
Om 4 uur gaat de wekker. Opstaan, douchen, inpakken, kop thee door Yucie gezet om 5 uur met de taxi naar het vliegveld. Inchecken, door de paspoort controle en moeilijke bagage controle. Uiteindelijk zijn we 15 minuten eerder vertrokken. Dit heb ik in al die 27 vluchten op mijn reis tot nu toe nog niet meegemaakt. Na ruim een uur (1.15) zijn we in Santiago de Cuba geland. Niet ver van Guantanamo (Bay. Met de taxi naar de casa, deze blijkt vol te zitten en de eigenaresse regelt een bevriende andere casa schuin aan de overkant van de straat. Ook goed, ziet er prima en schoon uit.
Met de huishoudhulp ben ik de stad ingegaan waar ze me wijst op internet mogelijkheid, ze moet boodschappen doen voor een onverwacht bezoek, ik dus. Het internet is heel beperkt in een telefoon winkel annex telefoon cellen voor internationaal verkeer. En het is 7 dagen per week open. Daarna de stad ingegaan. Heel druk en gezellige winkelstraten. Extra druk ivm de zaterdag zeggen ze. Op het plein voor het kathedraal speelt een salsa band en veel oploop met veel swing in de benen. Verder nog doorgelopen naar de andere kant van de kathedraal. Helaas moet ik daarna een sprint maken ivm met veel regen. Onderweg schuil ik nog even maar na een half uur ga ik maar rennen. Want het regent nog meer en het ziet er niet naar uit dat het stopt. Het regent verder de hele dag en avond. Het straat festival gaat niet door en er is haast geen volk op straat weinig uitgaans leven. In de casa gedineerd met het gezin. Na het eten heb ik een leuke discussie met de bewoners totdat ze TV gaan kijken. Ik kies maar voor een film op de laptop. Om half twaalf is het mooi geweest, een lange dag, dus mijn nest in.
Zondag 5 juni.
In de ochtend een wandeling rond de casa en de haven. Bezichtigen van de wijk. Een goed schoon onderhouden wijk. Volgens mij doet iedereen schoonmaak taken. Want de schoonmaakwagentjes en de bezem etc. staan gewoon op straat langs de kant. Eerst terug naar de casa om mijn kleine rugzak op te halen. Dan met de fiets taxi een tour naar verschillende toppics. Eerst naar de baai van Santiago en aan de overkant zien je de Sierra Maestre waar veel gevochten is tijdens de Revolucion. Verder gefietst naar de grote begraafplaats waar het graf is van José Marti. Er is elk half uur een wisseling van de wacht. Die precies is uitgemeten qua passen en qua tijd. Ze weten precies wanneer ze moeten lopen en hoeveel passen. Bij het einde van de muziek is ook het einde van de wisseling. Geen meter tekort. Ik wandel nog door de begraafplaats waar veel historie is van de helden van de Revolucion. Je ziet het ook aan de vele vlaggen op de diverse begraafplaatsen. Er lopen hier 12 vrouwen die dagelijks de boel schoon vegen en of onderhouden. Op naar de Plaza de La Revolucion. Een grote heuvel met beeldhouwwerk en een grootplein tbv de parade. Ernaast is een groot theater, waar in juli het Caraïbisch festival wordt gehouden. Op de hoek zit Viazull het busbedrijf waarmee ik dinsdag naar Camagüey ga maar de verkoop van de kaarten is maandag weer open. Terug naar Park Cespedes waar een groot festival is vanavond. Dit is een uitgestelde van zaterdagavond, is toen wegens regen niet doorgegaan.
Naar de casa voor het avondeten met de familie. Beatrice van de andere casa komt nog langs om te bevestigen dat mijn overnachting bij haar vriendin in Camagüey is geregeld voor de zelfde prijs als hier.
Na het diner ga ik na een tip van Karel Poort naar de Casa De La Trova. In het begin is het vrij leeg wegens concurrentie van het gratis festival bij de Kathedraal. Maar toen het regent loopt het hier vol. Heel erg gezellig, traditioneel Cubaanse muziek. De muzikanten zijn volgens mij gemiddeld rond de 60 jaar. Navraag blijkt dat de bas gitarist de jongste is met 58 jaar de oudste is de trompettist met 70 jaar. Als je hem hoort blazen dan zou je het niet zeggen. Fantastisch. De zangers zijn ook 70 ‘rs. Geweldig muziek. Veel gedanst. Ondanks dat de Salsa mij veel meer ligt dan de Tango kom ik hier niet aan dansen toe. Te veel geweldige swingers waarbij ik op een op afstand bestuurde robot lijkt indien ik een poging zou wagen. Nee ….dan maar genieten van de muziek en thuis nog maar eerst flink oefenen.
Rond 1 uur s nachts terugwandelen naar de casa. Ik ben dit keer brood nuchter van de cola.
Maandag 6 juni.
In de ochtend met de motortaxi naar het busbedrijf Viazull voor mijn ticket morgenochtend. Er zijn nog genoeg plaatsen. Dan naar Hotel Melia de Santiago de Cuba. Het enige Hotel in Santiago met een WiFi Internet mogelijkheid. Er blijken meer mensen dit ontdekt te hebben. In de lobby zitten ongeveer 18 mensen met een laptop. Mijn reisverhaal verzonden en nog de mailtjes beantwoord. Daar ook geluncht, een mooi groot hotel wat buiten de stad ligt. Het is internet via de satelliet. Zij kunnen dit organiseren en het levert ook weer inkomsten om de kosten terug te brengen. Er zitten ook veel studenten met hun laptop te werken. Hoe ze het betalen weet ik niet want het is redelijk duur. Eerst heb ik mijn bedenkingen of ze daadwerkelijk hier zijn voor studie doeleinden, omdat het opvallend veel meiden zijn. Navraag blijk ze speciale Cubaanse bedragen te betalen omdat het onderwijs is. Dit mogen toeristen niet weten. Sommige krijgen het terug via een onderwijs pot of zo.Buiten is intussen de moesson regen neergestort. Zo veel regen en zolang. Ik zit hier net als velen opgehouden door de regen. Het is niet door te komen zoveel regen. Het is inmiddels half zes en nog regent het bakken uit de hemel. Ik zou naar het strand gaan maar dat kan ik wel op mijn buik schrijven. Terug met de taxi.
Na het diner met de familie heb ik mijn koffers ingepakt, morgen om 8 uur in de ochtend moet ik op het busterminal zijn, op weg naar Camagüey.
Zaterdag 4 juni.
Om 4 uur gaat de wekker. Opstaan, douchen, inpakken, kop thee door Yucie gezet om 5 uur met de taxi naar het vliegveld. Inchecken, door de paspoort controle en moeilijke bagage controle. Uiteindelijk zijn we 15 minuten eerder vertrokken. Dit heb ik in al die 27 vluchten op mijn reis tot nu toe nog niet meegemaakt. Na ruim een uur (1.15) zijn we in Santiago de Cuba geland. Niet ver van Guantanamo (Bay. Met de taxi naar de casa, deze blijkt vol te zitten en de eigenaresse regelt een bevriende andere casa schuin aan de overkant van de straat. Ook goed, ziet er prima en schoon uit.
Met de huishoudhulp ben ik de stad ingegaan waar ze me wijst op internet mogelijkheid, ze moet boodschappen doen voor een onverwacht bezoek, ik dus. Het internet is heel beperkt in een telefoon winkel annex telefoon cellen voor internationaal verkeer. En het is 7 dagen per week open. Daarna de stad ingegaan. Heel druk en gezellige winkelstraten. Extra druk ivm de zaterdag zeggen ze. Op het plein voor het kathedraal speelt een salsa band en veel oploop met veel swing in de benen. Verder nog doorgelopen naar de andere kant van de kathedraal. Helaas moet ik daarna een sprint maken ivm met veel regen. Onderweg schuil ik nog even maar na een half uur ga ik maar rennen. Want het regent nog meer en het ziet er niet naar uit dat het stopt. Het regent verder de hele dag en avond. Het straat festival gaat niet door en er is haast geen volk op straat weinig uitgaans leven. In de casa gedineerd met het gezin. Na het eten heb ik een leuke discussie met de bewoners totdat ze TV gaan kijken. Ik kies maar voor een film op de laptop. Om half twaalf is het mooi geweest, een lange dag, dus mijn nest in.
Zondag 5 juni.
In de ochtend een wandeling rond de casa en de haven. Bezichtigen van de wijk. Een goed schoon onderhouden wijk. Volgens mij doet iedereen schoonmaak taken. Want de schoonmaakwagentjes en de bezem etc. staan gewoon op straat langs de kant. Eerst terug naar de casa om mijn kleine rugzak op te halen. Dan met de fiets taxi een tour naar verschillende toppics. Eerst naar de baai van Santiago en aan de overkant zien je de Sierra Maestre waar veel gevochten is tijdens de Revolucion. Verder gefietst naar de grote begraafplaats waar het graf is van José Marti. Er is elk half uur een wisseling van de wacht. Die precies is uitgemeten qua passen en qua tijd. Ze weten precies wanneer ze moeten lopen en hoeveel passen. Bij het einde van de muziek is ook het einde van de wisseling. Geen meter tekort. Ik wandel nog door de begraafplaats waar veel historie is van de helden van de Revolucion. Je ziet het ook aan de vele vlaggen op de diverse begraafplaatsen. Er lopen hier 12 vrouwen die dagelijks de boel schoon vegen en of onderhouden. Op naar de Plaza de La Revolucion. Een grote heuvel met beeldhouwwerk en een grootplein tbv de parade. Ernaast is een groot theater, waar in juli het Caraïbisch festival wordt gehouden. Op de hoek zit Viazull het busbedrijf waarmee ik dinsdag naar Camagüey ga maar de verkoop van de kaarten is maandag weer open. Terug naar Park Cespedes waar een groot festival is vanavond. Dit is een uitgestelde van zaterdagavond, is toen wegens regen niet doorgegaan.
Naar de casa voor het avondeten met de familie. Beatrice van de andere casa komt nog langs om te bevestigen dat mijn overnachting bij haar vriendin in Camagüey is geregeld voor de zelfde prijs als hier.
Na het diner ga ik na een tip van Karel Poort naar de Casa De La Trova. In het begin is het vrij leeg wegens concurrentie van het gratis festival bij de Kathedraal. Maar toen het regent loopt het hier vol. Heel erg gezellig, traditioneel Cubaanse muziek. De muzikanten zijn volgens mij gemiddeld rond de 60 jaar. Navraag blijkt dat de bas gitarist de jongste is met 58 jaar de oudste is de trompettist met 70 jaar. Als je hem hoort blazen dan zou je het niet zeggen. Fantastisch. De zangers zijn ook 70 ‘rs. Geweldig muziek. Veel gedanst. Ondanks dat de Salsa mij veel meer ligt dan de Tango kom ik hier niet aan dansen toe. Te veel geweldige swingers waarbij ik op een op afstand bestuurde robot lijkt indien ik een poging zou wagen. Nee ….dan maar genieten van de muziek en thuis nog maar eerst flink oefenen.
Rond 1 uur s nachts terugwandelen naar de casa. Ik ben dit keer brood nuchter van de cola.
Maandag 6 juni.
In de ochtend met de motortaxi naar het busbedrijf Viazull voor mijn ticket morgenochtend. Er zijn nog genoeg plaatsen. Dan naar Hotel Melia de Santiago de Cuba. Het enige Hotel in Santiago met een WiFi Internet mogelijkheid. Er blijken meer mensen dit ontdekt te hebben. In de lobby zitten ongeveer 18 mensen met een laptop. Mijn reisverhaal verzonden en nog de mailtjes beantwoord. Daar ook geluncht, een mooi groot hotel wat buiten de stad ligt. Het is internet via de satelliet. Zij kunnen dit organiseren en het levert ook weer inkomsten om de kosten terug te brengen. Er zitten ook veel studenten met hun laptop te werken. Hoe ze het betalen weet ik niet want het is redelijk duur. Eerst heb ik mijn bedenkingen of ze daadwerkelijk hier zijn voor studie doeleinden, omdat het opvallend veel meiden zijn. Navraag blijk ze speciale Cubaanse bedragen te betalen omdat het onderwijs is. Dit mogen toeristen niet weten. Sommige krijgen het terug via een onderwijs pot of zo.Buiten is intussen de moesson regen neergestort. Zo veel regen en zolang. Ik zit hier net als velen opgehouden door de regen. Het is niet door te komen zoveel regen. Het is inmiddels half zes en nog regent het bakken uit de hemel. Ik zou naar het strand gaan maar dat kan ik wel op mijn buik schrijven. Terug met de taxi.
Na het diner met de familie heb ik mijn koffers ingepakt, morgen om 8 uur in de ochtend moet ik op het busterminal zijn, op weg naar Camagüey.
-
12 Juni 2011 - 21:36
Karel:
Tsja...., hier heb ik maar één woord voor: Síííííííí (!!!). -
13 Juni 2011 - 06:49
Jos:
Hai Max, ik moest even wat verhalen achter elkaar lezen om weer bij te zijn. Op dit moment vraagt het door je jongste zuster georganiseerde Huizen Beach Festival een hoop aandacht van een hoop mensen, en dan schiet het lezen er soms bij in. Op wat regen na loopt dat redelijk trouwens, en als je nog wat energie hebt kun je nog net de laatste dagen meemaken, met op zaterdag 19/6....braziliaanse dansers/danseressen... speciaal voor jou om de overgang wat soepeler te maken...
De sfeer die je beschrijft is speciaal, en waarschijnlijk ben je getuige van een omslagpunt dat binnenkort wel eens in rap tempo kan gaan. De auto's en gebouwen die er nu nog zijn zouden wel eens sneller vervangen kunnen worden door nieuw/glimmend dan liefhebbers van chevy's etc. zouden willen. Met een beetje pech word het dan weer het bordeel/casino (the godfather 2) van Amerika, zou jammer zijn.
Terwijl ik dit schrijf staat er cubaanse muziek op, een mooi begin van de dag.
Wereldreiziger 1e klas extraordinair prima de luxe M, ik zie je op schiphol....
Veel plezier nog met het toetje van je prachtige reis!
-
13 Juni 2011 - 11:05
Herman Wevers:
Cuba, daar hebben ze mooie sigaren, nu weet ik dat Jos wel van een klein Cubaans sigaartje houdt dus,misschien kun je er een mee nemen.
Jos vindt al het andere Cubaanse spul ook wel leuk, hij moet dan wel een curcus Spaans volgen, wat hij inmiddels al doet. Wel Max het is nu Maandag 2e pinksterdag het weer is redelijk normaal voor de tijd van het jaar.Geniet nog even van de laatste momenten voordat je de grote oceaan weer oversteekt, ga je met de boot, dat zou u echt het toefje slagroom zijn op je wereldtour.
Nou doe je best Good Luck, Herman -
14 Juni 2011 - 12:33
Karel:
Nu je weer terug bent in Havana - weet ik uit jouw laatste mailtje - is het toch wel een beetje oppassen geblazen. Weet ik uit ervaring. Niet dat je en la calle beroofd zal worden van je camera, of uit een fietstaxi wordt getrokken door een bling-bling Cubaan die op zoek is naar een Rolex of iets van die strekking. Dat zal niet gaan gebeuren, want Cuba is met afstand het veiligste land van het hele Latijns Amerikaanse continent. Maar het ligt een ietsie pietsie genuanceerder in dat prachtige Cubaland, het zijn de onverwachte dingetjes die op de loer liggen waar je rekening mee moet houden. De vliegen die op de stroop afkomen, zal ik maar zeggen, maar daar ben je inmiddels zelf natuurlijk ook al achter gekomen. Desalniettemin een kort verhaaltje uit eigen doos:
Zo liep ik weer 's een keer te banjeren over de Malecón van La Habana, de schitterende boulevard waar maar geen eind aan lijkt te komen, tot ik staande werd gehouden door een oogverblindende Mulata. En dat was ze: oogverblindend. Die Mulata. Nou, reken maar van yes en si.
Waarom ik, dacht ik nog in m'n naïeve onschuld. Of ze iets mocht vragen. Ja, dat mocht, want zo ben ik dan ook wel weer. Of ik uit Europa kwam. Ja, dat kwam ik. En uit welk land in Europa ik dan kwam. Ergens uit midden Europa, sprak ik wat omslachtig in m'n hakkie-takkie-tikkie-takkie Español. Maar welk land dan, wilde ze weten. Uit Holanda, zei ik, er vanuit gaande dat het koffieshop-verhaal in het A'damse wel weer aan de orde zou lomen. 'Aaaaaaiiiiii...... qué divertido, qué casualidad!!!!!', gierde de Mulata. :-) :-) :-) En of ik naast haar op het muurtje wilde komen zitten, want daar had ze inmiddels al plaats genomen. Ondertussen luid puffende, zo van: 'Madre mia, UFFFFFFFF que calor, aiiiii...., estoy tan caliente!!' ;-)
Dus ik naast die oogverblindende Mulata op het muurtje van de beroemde Malecón in La Habana zitten. Want je moet toch wat. Immers. En of ik iets voor haar wilde doen, vroeg ze. Meteen ter zake komende, geen tijd te verliezen.
Dat lag er maar helemaal aan wat ;-), moet ik zo ongeveer hebben gezegd, maar dan in dat onnozele hakkie-takkie Español natuurlijk. Of ik een brief voor haar wilde meenemen naar Holland. Voor haar beste vriendin, die sinds een paar jaar in dat indrukwekkende Holanda woonde. Maar natuurlijk, waarom niet, ik moet toch weer terug. Op een kwade dag.
En of ik even op haar wilde wachten, dan ging ze die brief even bij haar thuis ophalen. 'Niet weggaan, hè, ik ben zo terug!!', riep ze. Ze stak de Malecón over, tussen de oldtimers door zigzaggend zoals alleen Cubaanse Mulatas dat kunnen doen, keek nog een keer achterom met een dwingend knikje van: 'En NIET weggaan jij!!' En weg was ze, de hoek van de San Lazaro om.
Na een minuut of tien kwam La Mulata terug met een stapeltje brieven die er niet zo heel erg nieuw meer uitzagen. Ze straalde van oor tot oor en ging met haar lange vingers routinematig door het stapeltje heen. 'Aaaahhhh....! Daar zal je 'm hebben', hoorde ik haar denken, 'de brief voor m'n beste vriendin in Hollanda.'
Er stond een adres op dat meer weg had van een straat, laan of steegje in een oude wijk van de hoofdstad van het Turkse deel van Koerdistan, dan in Amsterdam, want die naam klopte dan weer wel. Qua adressariaat en Holanda.
Terwijl ze de brief in mijn handen drukte begon ik me toch wel wat ongemakkelijk te voelen. Op dat muurtje aan de Malecón. Maar de Mulata kende geen énkele mededogen en zei, met dezelfde dwingende ogen als een kwartiertje eerder en ze ondertussen opstond van het muurtje, dat ze toch wel héél erg dorst had en een cola rum met rammelende ijsschotsjes en een schijfje citroen met mij wilde gaan drinken in een cafeetje, een stukje verderop in de stad. Want stap 1 van haar expeditie die dag was, wat haar betrof, nu toch wel zo ongeveer afgerond.
Geheel tegen m'n principes in heb ik het die keer maar niet gedaan. ;-) Waar ik maar mee wil zeggen dat de dames jineteras op Cuba een eindeloos assortiment aan handigheidjes tot hun beschikking hebben, om je aan het eind van de dag nog effetjes gauw een stuk of 30 CUC-jes lichter te maken voor het gemak. Dus terug komende op het eerste deel van dit onbelangrijke schrijven: Wat dat betreft is het dan toch wel weer een heel klein beetje oppassen in het adembenemende La Habana Cuba.
En nu maar lós met die heupjes en gáán. -
14 Juni 2011 - 18:41
Gerry Scholten:
Hallo Max,
Alle berichten van je heb ik met aandacht gelezen en wat opviel; echt, je schrijft op zijn Max'.
Feitelijk én selectief, droog en met humor, observerend en ook betrokken en onderdeel zijn. Ik vond het heel fijn dat ik deelgenoot van je avonturen mocht zijn.
Voor nu wens ik je wel thuis en een hele fijne 'hereniging' met Ellen en jullie kinderen. Het ga jullie goed en tot een volgende gelegenheid.
Hartelijke groeten van Gerry Scholten, collega van BJAA. -
14 Juni 2011 - 21:26
Hannah:
heey pap,
heel mooi verhaal en mooie foto's
jammer dat het zoveel regende en dat je daarom niet veel kon doen.
maar dat is dan weer reden genoeg om hier terug te komen in de tijden dat het niet zo vaak regent!
TOT OVER 3 DAGEN!!!!!!!!!!!
X Hannah -
15 Juni 2011 - 16:31
John Salampessy:
Max,
De muzikanten in Casa de La Trova hebben geloof ik bijna dezelfde gemiddelde leeftijd als het mannenkoor van de kerk...toch? ;-).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
