Santa Clara y Havana

Trinidad Y Santa Clara.

Zaterdag 11 juni
Wekker om half zes, douchen, inpakken en om half zeven naar busterminal. Voor Miraida zijn er geen nieuwe gasten voor haar casa. Om zeven uur vertrekt de bus door een regenachtig Trinidad. De bus rijdt in een stuk door naar Santa Clara. Miraida heeft de casa geregeld bij haar vriendin. Op de terminal staat al iemand met een bordje met mijn naam er op. Hij zelf is op de motor met zijspan en helaas kan ik er niet bij met al die bagage. Ik ga met de paard en wagen taxi voor de afwisseling.
Ik kom in een mooi schoon casa met een patio. Ik heb een twee persoons bed met douche en toilet. Ik betaal ook hier voor twee personen. Het diner heb ik gelijk maar bij de casa geregeld. Goed en niet duur. In alle casa’s kan ik ook aangeven wat ik wil eten en hoe laat. Na een jus van mango ga ik de stad in. We gaan eerst naar het Mausoleum van Che Guevara. Het is een imposant, interessant gebouw. Veel van zijn geschiedenis via foto’s tentoongesteld. Maar in de nis samen met zijn ongeveer 31 kameraden. Het mausoleum is hier gebouwd omdat het Che en zijn troepen zijn die Santa Clara hebben bevrijd.Voor de ingang van het Museum en Mausoleum krijg ik het verzoek dat ik de camera en de rugtas moet afgeven. Niemand mag foto’s maken binnen het gebouw. Che ligt hier met 31 van zijn kameraden denk ik. Een indrukwekkend bezoekje.Dan naar het Park Vidal. Waar veel gebouwen erom heen liggen, provincie huis, een museum, een theater, een groot hotel.'s avond de stad in gegaan naar een muziekgroep van drie gitaristen en een zangeres. Een geweldige band. Geweldig muziek met veel geschiedenis. Verder de stad nog ingewandeld veel gezelligheid op zaterdagavond. Om middernacht maar naar de casa gegaan ondanks dat ik een gezellige binnenstad van Santa Clara moet verlaten.Er is gelukkig geen regen.

Santa Clara Y Habana

Zondag 12 juni
Ontbijt om 8 uur. Daarna nog de stad ingegaan de andere richting op. Er is op een groot plein elke zondag marktdag. Rond het plein staan boeren uit de omgeving hun producten aan te bieden. Erg veel trouwens. In de andere straten zijn de producten van huishoudelijke aard en alle andere. Verderop is de originele markthal wat ooit vanuit het socialistisch systeem is opgezet. Bij de ingang staande voorbeelden van wat elk landbouwproduct mag kosten per kilo of per stuk. Hogere prijzen zijn niet toegestaan. Er staan ook controleurs die dit nagaan. Er zijn diverse vaste kraampjes. En veel eigen mensen uit de stad zelf. Wel opmerkelijk dat er geen controleurs zijn bij het plein bij de boeren uit de omgeving. Of ik zie ze niet ik weet ook de prijsverschillen niet. Dus erg subjectief nog van me.
Doorgelopen naar het openlucht museum waar de treinen staan opgesteld die bij de bevrijding van Santa Clara door de bataljons van Che Guevarra zijn veroverd. Je krijgt er ook gratis een gids bij die het allemaal verteld. Helaas is er op dit moment geen Engels spekende gids. Voor 10 uur terug, de taxi is er al. We vertrekken precies om 10 uur richting Habana. Er zijn nog twee mede passagiers en het kost ieder van ons 20 CUC. Nog altijd goedkoper dan met de bus waar ik ook twee keer taxi kosten kwijt ben. Nu kost het me deur tot deur 20 CUC anders 31 CUC. Het is een afstand van 240 km over een vierbaans snelweg. Waar alleen maar 90 of 100 gereden mag worden. Trouwens sneller kunnen ze toch niet op een paar nieuwe auto’s na die ons met grote snelheid passeren. Ze riskeren wel een grote boete als ze worden aangehouden. Na drie en een half uur komen we in Habana aan. Na het uitpakken van de koffers en douchen ben ik gelijk de stad ingegaan. De gezelligheid van Habana. Via Internet mijn reisverhaal verzonden, bij Inglaterra wat gedronken, bij Prado gezellig zitten op de marmeren bankjes en genieten van het levendige uitzicht. Later met Carlos een andere oude stadsdeel rond gefietst met zijn Bicitaxi meer achter de Chinese wijk. Daar in de buurt een lokale Italiaanse Pizza Napolitana gegeten wat goed smaakt ondanks de overdreven veel kaas wat er op zit.
Rond middernacht loop ik via Prado naar de Malecon en in mijn overmoed loop ik door naar de casa. Indien ik door loop is het 3 km en ongeveer een uur. Maar ik kom rond 3 uur in de nacht pas thuis. Zo gezellig is het op Prado en langs de Malecon. Steeds stoppen bij de vele muzikanten en de schaakpartijen of iets te snappen van heftige discussies. Vermoeid maar voldaan kom ik in de Casa aan. Na een koude douche val ik als een blok in slaap.

Maandag 13 juni
In de ochtend wat aan mijn reisverhaal gewerkt. De stad in en onderaan Prado uit de taxi gestapt. Prado uitlopen en bijna aan het eind op een marmeren bank zitten en van het levendige uitzicht genieten. Later met twee oude mannen proberen een gesprek aan te gaan. Ik weer in mijn hakketak Spaans en zij af en toe in wat Engels mij proberen wat duidelijk te maken. Over twee dingen zijn wij het eens. Het is altijd warm in Cuba en de Chica´s zijn mooi met name de Mulatas.
Met Carlos de Bicitaxi weer een andere wijk doorgefietst. Ik moet zeggen dat de gebouwen wel erg oud en slecht, of helemaal niet zijn onderhouden maar het geheel heeft wel wat. Karel Poort mailde me al daarover. Ik vind de gesprekken in die oude buurten ook erg leuk. Al duurt het soms een eeuwigheid voordat we iemand gevonden hebben die Engels spreekt. In de zelfde Pizza tent als gisteren hebben we daar samen gezellig gezeten. Echter buiten treffen we twee jonge dames van rond te 26 jaar op de fiets taxi. Ik ben er maar naast gaan zitten en een gesprek aan gegaan. Maar ja na 10 minuten komt toch die vraag van de dames. Ben ik in een van hun geïnteresseerd? Nou geïnteresseerd wel maar niet in wat ze vragen resp. willen. Jullie snappen het al. Het gesprek is binnen 3 seconden beëindigd. Jammer. Weg mooi gezelschap voor mij maar ook weg potentiele verdiensten voor de dames. Emotioneel geen makkelijke maar enkel een rationele beslissing. Met Carlos naar Parque Central en later naar Prado. Om half twaalf ´s nachts teruggelopen weer via Prado en Malecon naar Hotel Riviera voor een Salsa avond na een tip van Karel. Maar onderweg spreekt een paar dames mij aan met `Amigo`. En vragen waar ik vandaan kom. Ik vraag hun hoe ze weten dat ik een toerist ben, omdat tot nu toe velen denken dat ik een Cubaan ben. Zelfs de politie denkt dit. Ze hebben een simpel antwoord. `you have a bottle of water`. Cubanano have a beer or rum`. Zie daar. Het verschil door de dames haar scherp opgemerkt. `Waar ga ik heen` is de volgende vraag. Naar Hotel Riviera voor een Salsa avond met band. “Op maandag is er in heel Habana geen disco, band of dansavond. Dus ook niet in Hotel Riviera”. zeggen de dames. Een taxi die stopte bevestig dit. Dus maar met de dames gezellig op het muurtje zitten en koop wat drank van de handel op straat. Helaas wordt de groep steeds groter met een paar gitaristen en toeschouwers die allemaal gratis drank willen. Na mijn derde fles en bijna 3 uur in de nacht ga ik maar naar de casa. Morgen maar naar Hotel Riviera.

Dinsdag 14 juni.
In de ochtend met de twee dames van de huishoudhulp gesproken wat ze van hun werkgever vinden en hoe ze behandeld worden door de toeristen. Erg interessant om het eens van de andere kant te horen. Dit in afwachting van de eigenaresse die erg laat aan komt. Juist wanneer ik weg wil en op de lift wacht komt ze er aan. Met excuses. Na de financiële perikelen ga ik naar het strand. Er is vanuit het centrum, Park Centraal, een goedkope bus verbinding met het strand. Het ligt zo´n 24 km verder van de stad, Met de taxi is het 15 CUC alleen heen. Met de bus is het 3 CUC retour. Dus de taxi naar het centrum en vandaar met de bus naar het strand. Een mooi wit strand. Veel veiligheid en politie die er rond lopen en lastig vallende verkoper wegsturen. Op het strand kun je goed eten en goed verzorgd. Er spelen daar twee Salsa bands, erg gezellig en romantisch. Het verschil tussen de Costa Brava en Cuba Playa? Zie daar: De Salsa Band.
De verkoop van jonge kokosnoot opgevuld met Cuba Rum is een specialiteit hier. Door de warmte van 36 C begin ik er niet aan. Gewoon heerlijk relaxt en ook nog geslapen. Slaap te kort.
Rond 16 uur terug naar de casa laptop gehaald en nog in de stad een reisverhaal verstuurd. Met Carlos een diner in het Catalunya en Cuba centrum terwijl een geweldig Spaanse Flamenco groep hun beste uitvoering geven. We hebben wel veel bekijks. Twee zwarte `Cubaanse` mannen die in korte broeken hier een diner hebben in een chique restaurant. Een ervan is een Bicitaxi die nota bene voor de deur geparkeerd staat naast de andere luxe auto´s. Geweldig, lachen en kicken is dit.
Carlos brengt me een stuk weg en halverwege de Malecon keert hij terug. Ik ben naar de Hotel Riviera gelopen. Erg gezellig en duurt altijd langer dan je gepland hebt. Vlakbij het eind is een gezellige grote groep met veel muziek en drank. Ik er tussen en probeer contact te krijgen met een van hun. Aardige mensen totdat er een naar me toe komt en me simpel verteld dat het `for gay only is` Ik blijf toch door de gezelligheid maar besluit maar door te gaan naar de Riviera. Echter, daar zijn geen Salsa bands meer, al twee jaar niet meer. Alleen op woensdag - en zaterdagavonden van 22-02 uur. Jammer, dan maar naar de casa het is al 02 uur morgen nog een keer vroeg op. Het is een leuke en gezellige maar lange dag. Morgen ochtend nog een keer Habana Viejo.

Woensdag 15 juni.
Na een korte nacht en een vroeg ontbijt begin ik mijn koffers in te pakken. Rond half negen de stad in gegaan eerst maar naar het Internet een verhaal verstuurd. Op de Prado met wat drank genieten van het uitzicht en de gesprekken. Erg leuk vooral de gezelligheid. Maar ik kan me voorstellen dat anderen hier verschillend over denken. Een rit naar de Colon de Necropolis gaat niet door. Wat Cubaanse sigaren gekocht, geheel tegen mijn principe in. De uitzondering bevestigen de regel, zeg ik maar. Naar het huis van Carlos en van zijn vrouw en kinderen afscheid genomen. Leuke gezellige mensen. Carlos breng me terug naar Hotel Ingleterra taxi standplaats en terug naar de casa. Douchen, restant koffers inpakken, van de 3 dames en onderhoudsman afscheid genomen voor hun geweldige verzorging en gezelligheid. Ik maak nog een foto van hun. Met dezelfde taxi naar de airport.
Inchecken en boarden maar moet nog 30 CUC betalen, airport tax. Gelukkig had ik nog wat geld die ik wilde terug wisselen maar heb nu maar 10 CUC over. Dus koop ik maar Havana Club Rum.
Na een vlucht van ruim 5 uur weer terug in Lima. Veel onderhandelen met de taxi. Ik krijg al de tip van de hostel hoeveel het is. Ze beginnen met ruim het dubbele. Dan met een snorder (privé auto die je als taxi vervoert) voor het bedrag naar de Hostel. Een rit van 25 min over een afstand van 20 km scheurend over de weg.
In de hostel een deel uitgepakt en in de stad nog even wat eten. Moest toch nog mijn jack aan want het is maar 21 C. Te veel verwend met 29 C in de de nachten van Cuba. Uiteindelijk half één voordat ik na een warme douche mijn bed in duik.

Donderdag 16 juni.
Helaas ben ik om 7 uur al wakker. Ik wil wat uitslapen maar lukt niet. De koffers helemaal anders ingepakt,heringedeeld en vooral gelet op de kilo’s. Een aantal spullen met wat gewicht heb ik maar aan het meisje van de bediening gegeven.
Nog wat internet mijn laatste verhalen verzenden. Want 17 uur naar het vliegveld en om 19.45 uur met Iberia via Madrid terug naar Amsterdam. ETA is 18.20 uur op vrijdag.
Deze reis heb ik als geweldige herinnering in mijn geheugen en op schrift.
Einde van mijn reis en terug naar terug naar het gezin, familie en vrienden etc.