Van Wellington naar Auckland - Reisverslag uit Tauranga, Nieuw Zeeland van Max Watti - WaarBenJij.nu Van Wellington naar Auckland - Reisverslag uit Tauranga, Nieuw Zeeland van Max Watti - WaarBenJij.nu

Van Wellington naar Auckland

Door: mwatti

Blijf op de hoogte en volg Max

09 Maart 2011 | Nieuw Zeeland, Tauranga

Van Wellington naar Auckland.

Maandag 28 febr.
Vertrek uit Wellington naar Wanganui. We zijn eerst naar een Laptop winkel gegaan om te vragen wat er aan de hand is met mijn laptop. Na veel gezoek en controle is de diagnose; mogelijk een moederbord of systeem fout. Reparatie drie weken omdat het wachten op onderdelen heel lang is kan het niet gerepareerd worden. En een mogelijk bijkomend probleem is dat de Nederlandse onderdelen hier niet verkrijgbaar zijn. Ze hebben een back-up gemaakt van mijn Laptop HD op mijn externe HD. Het is nogal prijzig.
We hebben de weg vervolgt naar Wanganui, een plaats halverwege aan de westkust. Het is een vrij vlakke route en hier en daar een bergroute. Dit gaat vrij vlot. Aangekomen in een klein YHA hostel die ook een B&B voorziening heeft. Het is erg stil in de hostel. Leuke achtertuin met ligstoelen. Het zonnetje schijnt dus de stoelen zijn een uitdaging. Ik heb er ook maar even ingelegen. Daarna de Stad ingegaan en bij een Chinees heerlijk gegeten. We komen langs een bioscoop en besluiten een leuke film te nemen met Nathalie Portman. Op de terugweg een Maori festival gepasseerd en besluiten maar niet naar binnen te gaan. Voordat ze steeds in het Maori’s vragen waar we vandaan komen. Nog even buiten gezeten en dan naar bed.

Dinsdag 1 maart.
Van Manganui naar Napier in het mid oosten.
De volgende dag vroeg op. Vervelend is dat we met 4 kamers totaal 10 personen maar 1 douche en toilet delen. Dat is te weinig en we hebben lange wachttijden. Uiteindelijk rijden we om 10 uur weg. Eerst nog de rivier Manganui bewonderd, een brede rivier waar vroeger vele grote boten op hebben gevaren. Door de vele bruggen is dit niet meer mogelijk. De eerste planning is om langs de vulkaan Ruapehu te gaan, die in 1945, 1995 en 1996 nog een uitbarsting heeft gehad. Maar we hebben een afspraak met een kennis van Raoul, een Maori familie dus besluiten we een korte route te nemen naar Napier om er wat vroeger aan te komen. Een leuke rit langs de bergen ipv er overheen dus voornamelijk vlakke route. In Napier komen we om 15 uur aan en hebben we nog genoeg tijd om nog de stad te bezichtigen. Nico koopt nog een mooie laptop rugzak, een leuke herinnering aan Napier.
Om 17 u komt Joanne, wat een geweldige, energieke vrouw die veel weet over de Maori cultuur. Zij wil ons veel van de stad laten zien maar de tijd is beperk en maken een korte rondrit. We rijden naar een stukje park die door gevangenen is aangelegd. Daar heb ik wat mee. Erg mooi en een leuke wandelpad. De berg op naar Bluff Hill, een fantastisch uitzicht punt over de haven, de stad en de kuststreek er omheen. Vroeger ook een plaats met veel zelfmoorden. We rijden naar beneden langs het Art Deco deel van de stad. Leuke Art Deco gebouwen en bezoeken een leuk monument voor gevallenen in de oorlog en een fontein waar omheen leuke beelden zijn geplaatst. Nog gestopt bij een gedenksteen van een Engelsman die veel voor de Maori’s hebben gedaan.
Onderweg haalt Joanne een combinatie van Chinees en Engels en die hebben we thuis gezellig met zn allen buiten op de veranda gegeten. Gezellig gepraat over ons beroep, de cultuur en veel wat ons bezig houdt. Ik genoot ook van de visie van Frank op de Family Group Conference. (FGC). Een uit Nieuw Zeeland overgekomen methode van de Maori’s die in Nederland in mijn werk wordt gebruikt. Interessant hoe hij de pijn punten van het systeem blootlegt voor andere culturen. Ik vertel over mijn collega Jenny die een landelijke prijs heeft gewonnen voor de promotie resp. het gebruik van FGC in ons werk. Frank heeft hier enorm veel waardering voor dat Jenny dit doet en Jenny krijgt de complimenten van Frank. Na vele foto shoots in en om het huis brengt Joanne ons naar de hostel terug en we spreken met haar af voor een ontbijt morgen om 09 uur in de stad.

Woensdag 2 maart.
Van Napier naar Taupo in het midden.
Met Joanne gezellig ontbijten in een Art Deco restaurant. Het onderwerp van gesprek is veelal wat de Maori’s hebben verloren aan land en hoe dit ontstaat. Veel sociale problemen van de Maori’s zijn niet zichtbaar. Ook niet zichtbaar dat ze nog heel veel moeten strijden voor hun rechten van het ontnomen land. Er is gemiddeld twee maandelijks wel een rechtszaak om de rechten terug te krijgen. Volgens Joanne zijn er vele lange procedures gaande om verloren land weer terug te krijgen. Er zitten relatief veel Maori’s in de gevangenissen. Daarna heeft ze nog voor ons gebeden voordat we onze reis voortzetten. Dat is erg lief van haar. We hebben een lange reis, veel door de bergen maar geen ander landschap tegen gekomen dan we tot nu hebben gezien. Een mooi groot waterval onderweg vlak voor Taupo is ons enige stop, en het enige wat we zien op deze route.
De aankomst in Taupo is het weer omgeslagen, veel bewolking. Een middelgroot hostel waar we de auto gratis kunnen parkeren. Voor het avondeten hebben het dag menu van de hostel besteld.

Donderdag 3 maart.
Van Taupo naar Tauranga in het mid noorden, aan de kust.
Vroeg opstaan, ontbijt en nog even op het internet voordat we weggaan. We gaan naar de haven om een cruise van 1,5 uur te maken op het meer met een kleine boot. Het Taupo meer is ooit ontstaan door een vulkaan uitbarsting 3500 jaar geleden. Het meer is 40 km lang en 30 km breed. Er komen veel heet water bronnen op uit. Er is een Maori steen gravure en beeldhouwwerk aan een oever van het meer. Het is in 1980 door de Kunst commissie van Koningin Elisabeth erkend. In het meer zijn Californische en Duitse forellen uitgezet in 1898 en tot op heden doen die het goed. Ze mogen niet gevangen worden voor consumptie alleen door sportvissers die het weer uitzetten.
Na de cruise rijden we naar Rotorua. Onderweg gestopt bij Orakei Korako een Geiser aan de rivier de Weikato. Veel werkende geisers en warme modder plaatsen. Sommige geisers bevatten veel ijzer, andere komen kokend water uit met veel kalk. Net Pamukele in Turkije. Verderop de route zijn er geisers waar je in het water kan zwemmen. Daar zijn we niet geweest omdat we toch niet gaan zwemmen. Rotorua is een grote stad met veel bezienswaardigheden waaronder een top voorstelling van de Maori’s. maar het begint om 19 uur en het is nog 1.5 uur rijden naar Tauranga. Dit is te veel en we moeten lang wachten. Jammer. In Tauranga zitten we in een Hostel gelijk aan het strand. En aan een gezellige boulevard waar een aantal bars en restaurants aan zitten. In een van de restaurants hebben we Grieks / Turks gegeten met een Jazz band die gezellig swingende Jazz muziek maakt. Erg gezellig allemaal. Nog even geïnternet en daarna om middernacht naar de hostel.

Vrijdag 4 maart.
Van Tauranga naar Auckland in het noorden.
We vertrekken uit Tauranga en gaan eerst naar Mt Maunganui een buurstad die inmiddels is geannexeerd maar nog als twee steden gemarkeerd staan op de bewegwijzering en alle kaarten. Ze hebben een mooie heuvel van ca 100 m hoog die uitkijkt over de beide steden. Maar het is een tocht van 45 min heen klimmen en 45 min terug de afdaling. We hebben het met de verrekijker bestudeerd en besluiten ervan af te zien. Dit is toch te veel voor me. (stramme knie) Een mooi zandstrand en een natuurlijke lagune vormen het sluitstuk van het strand. We gaan verder richting Auckland via een vlak landschap. We rijden Auckland binnen via een snelweg die van 2 naar 6 baans gaat. Het is goed aangegeven op deze ringweg hoe je de stad binnenkomt.
Na een puzzel tocht komen we eindelijk in onze hostel aan. Je moet langs de weg betaald parkeren maar een geluk is dat het in de avond en zaterdag en zondag vrij parkeren is. Het parkeren is duur maar Amsterdam spant de kroon. We hebben aan de overkant in een klein conveniënt store ons “diner” gehaald en hebben dit in de hostel opgewarmd. (nee niet koken vanavond, te moe) Later op de avond willen we nog een wandeling maken maar we ontdekken dat de stad vele heuvels heeft waardoor het vermoeiend lopen is en helemaal als het regent. De conditie (lees de jaren tellen dubbel) is wat minder. De hostel is schoon en veel jeugd (lees: onder de 50) die druk en gezellig in de lounge aan het kletsen en drinken zijn. Je hoort veel talen, erg leuk is dat. Er zijn helaas maar twee computers, die zijn erg druk bezet, en er kan geen externe apparatuur aangesloten worden. Morgen Auckland stad bezichtigen en naar een internet café.

  • 29 Maart 2011 - 16:24

    Pahlawan:

    Ik kies toch voor Polynesie en Melanesia.

  • 24 Mei 2011 - 15:04

    Cee:

    inderdaad veel art deco gebouwen..zien er mooi uit! whats the age thing anyway?

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Max

Actief sinds 13 Dec. 2010
Verslag gelezen: 242
Totaal aantal bezoekers 226363

Voorgaande reizen:

19 December 2010 - 17 Juni 2011

Mijn Pacific wereldreis

Landen bezocht: