Zuidereiland deel 1

Zuidereiland deel 1

Zondag 13 febr.
Door de aankomst vroeg in de morgen om 01.00 uur hebben we in de lounge mogen wachten of geslapen tot aan half negen in de ochtend. We hebben in het zelfde hotel ontbijt genomen. Wat een afzetterij zeg veel te duur. Daarna de stad ingegaan want pas na 14 uur kunnen we in onze kamer. In de stad zijn we op zoek naar een Vodafone winkel voor een dongel om te kunnen internetten. Helaas zijn ze uitverkocht ook bij de andere winkels zijn ze niet meer te verkrijgen. Dat is balen want dit betekent dat we steeds naar een internet café moeten.
Verder door een ander deel van Christchurch gelopen. Leuke oude gebouwen die nog in de oude staat zo gehouden is. En bij diverse informatiewinkels langs gegaan wat er allemaal te doen is in de stad en omstreken. Terug naar het hotel rond 15 uur. Ingecheckt en de koffers uitgepakt en ons geïnstalleerd. We zijn ook moe, we hebben 25 uur niet geslapen door de avond/nachtvlucht. Alleen even weg gedut tijden de twee vluchten. Dit doen we niet meer. Om 19 uur de stad ingegaan voor en late diner. Naar het hotel en geïnternet en 24.30 naar bed van vermoeidheid.

Maandag 14 febr.
Valentijnsdag maar in Nederland slapen ze nog want we hebben 12 uur tijdverschil. Eerst het centrum van Christchurch gelopen met veel moderne en oude gebouwen door elkaar. Ik denk dat dit een bewuste keuze is. Er is weinig te zien van de aardbeving in september vorig jaar. Er is veel opgebouwd. We zijn per bus naar Lyttleton gegaan. Een klein plaatste even buiten Christchurch. Daar hebben we de kabelbaan genomen naar 900 m hoog. Een prachtig uitzicht over Lyttleton mn de haven aan de andere kant van de berg in een mooie natuurlijk fjord. Het uitzicht over Christchurch is ook mooi al is het wat veraf. Ik heb een mooie avond foto gezien met een kabelbaan erop en die heb ik maar gekopieerd om een indruk te geven van het uitzicht. We brengen een flinke tijd door op de berg en dan terug naar Christchurch in de binnen stad rondgewandeld. Een later op de middag bezoeken we een Maori voorstelling over de Haka gedurende een uur. De uitvoering is in hun eigen cultureel centrum door jonge mensen die hun cultuur willen uitdragen. Geweldig mooi is dat. Voor het diner nog even met het thuisfront een paar Valentine sms’jes gestuurd. Leuke reactie er op gekregen van mijn dochters. Want daar is het in de ochtend. Later lekker gedineerd in een Chinees snel service restaurant, tja we willen graag rijst, zo gezegd zo gedaan.

Dinsdag 15 febr.
In de ochtend het verband van Nico gewisseld. Het ziet er goed uit en de open wond is al veel aangegroeid. Uitgecheckt, nog naar een medisch centrum gegaan voor het recept voor de jicht pillen van Nico. Dan naar de airport met een taxi service van X Base Hostels voor maar $ 5 vanaf het centrale plein. Normaal ben je $40 kwijt. Een goeie tip. Voordat we met de auto wegreden moeten veel papieren worden ingevuld en gecheckt. We rijden zuidelijk naar Dunedin via een omweg langs de bergketens. Dat is een mooie route langs 5 mooie meren: Lake Tekapo, Lake Pukaki met Mt Cook op de achtergrond, Lake Benmore, Lake Aviemore en Lake Wataki. Mt Cook wordt Aoraki in het Maori’s genoemd en is 3754 m hoog, het heeft eeuwige sneeuw. Ik heb ze maar vermeld zodat het op de foto’s herkenbaar zijn. Het landschap varieert van De Ardennen veel groen en licht heuvelig, Turkije en Griekenland droog en hoog, Zwitserland hoog met groene weiden en soms als Toraja met groen en scherpe groeven, Langs de kust is het Nederlands vlak en groene weilanden met koeien en schapen. In Dunedin zijn we laat aangekomen en via Mac Donald gratis internet naar een Hostel gezocht maat niet gelukt. Dan maar een aantal Hotels langs gegaan. Uiteindelijk een oud hotel geboekt waar zelfs in 1953 koningin Elisabeth van Engeland en haar man hebben geslapen. Dat kun je nu niet voorstellen. Want het is allemaal hetzelfde gebleven ze hebben alleen de badkamers bijgebouwd. Wat oud en lelijk maar we hebben goed geslapen.

Woensdag 16 febr.
In de ochtend de stad bekijken middels een flinke wandeling. Na de lunch rijden we met de auto het schiereiland Otago rond. Eerst bovenlangs via de bergtoppen en op de terugweg beneden langs de baai. Boven bezoeken we Nieuw Zeelands enige kasteel; kasteel Larnach sinds 1887 door de rijke bankier, en parlementslid Larnach gebouwd voor zijn eerste vrouw. De ballroom gebouwd voor zijn dochter Kathie en cadeau op haar 21ste verjaardag. Maar hoe rijk hij ook was hij ontnam zelf het leven in zijn kamer in het parlementsgebouw. Triest.
Aan het eind van het schiereiland is het plaatsje Taiaroa een uitkijkpunt en vroeger een fort is met vele kanonnen die er nog zijn. Tegenwoordig een Albatros broedplaats met een groot informatie centrum over de vogels in de omgeving en de zeehonden etc. Wat naar is dat er op een van de foto’s te zien is wat een hoeveelheid plastic is gevonden in de maag van een Albatros. Die is er aan overleden. Ook is te zien hoe groot het plastic in de stille oceaan ronddrijft. Totaal net zo groot als west Europa. Vreselijk.
De terugweg om de baai is een mooie route met veel dure villa’s langs de baai en op de heuvels. Het lijkt op zuid Frankrijk, net St. Tropez. In de avond zijn we een heuveltop opgegaan met een prachtig uitzicht over Dunedin. Het is er waaierig en heel koud rond 16 C dus snel terug.

Donderdag 17 febr.
Ontbijt, uitgecheckt, de stad ingegaan voor een dongel bij Vodafone die we de vorige dag hebben gezien. Nog een keer de heuveltop opgegaan om het uitzicht bij dag te zien. Minder mooi, minder romantiek eigenlijk. Op weg naar Invercargill een plaats helemaal in het zuiden van Nieuw Zeeland. De route weer via een omweg gemaakt. We nemen de bergroute en een deel via de kust. De kustroute heeft een Nederlands landschap. Vlak, weiland, koeien en schapen. En geen bergen slechts heel vaag in de verte. Onderweg zien we veel laagbouw woningen dus één laag en geen opbouw. Wat we nu pas hebben opgemerkt zijn de grote pijl strepen links en rechts op de weg. Dit om te voorkomen dat bij het wegrijden uit een parkeer haven, of restaurant etc. niet de verkeerde baan te nemen. Het overkomt mij nu nog wel eens dat ik aan de verkeerde baan rijd. Onderweg zie ik steeds een oranje bloem die ik niet thuis kan brengen misschien kan een van de lezers mij helpen. Erg veel langs de weg en heel mooi. Bij het plaatsje Kapanui hebben ze ook Blue Mountains maar lang niet zo mooi als die in Australië.
Het hotel in Invercargill is de beste die we tot nu toe gehad hebben. Luxe kamer, toilet, douche, keukenblok, TV en een dinerruimte ernaast ook met TV. Alles schoon en netjes. (geen ongedierte etc.) en een eigen parkeer garage. De wasruimte is naast de vrijetijdsruimte op de begane grond, erg gezellig. Het diner hebben we in een snelle Thais restaurant genomen. Eén pans gerecht.

Vrijdag 18 febr.
Ontbijt krijgen we als pakket die we zelf in de dinerruimte kunnen nuttigen en ook zelf afwassen. In de ochtend bezoeken we wandelend het centrum van Invercargill. Er is geen sprake van een duidelijk centrum met uitgaans leven of zo. Het is een saaie stad. Nog door de winkel straten gelopen, meer uit nieuwsgierigheid. Saai. We zijn verder met de auto de route weg 1 uitgereden. De weg 1 eindigt in de stad Bluff 24 km verderop bij een mooi uitzichtpunt. Het eindigt ook letterlijk want de weg stopt bij een parkeerplaats en alle auto’s moeten keren. Het is een drukte van je welste. Er zijn velen die dit mee willen maken. Het is tevens het zuidelijkste puntje van Nieuw Zeeland. Een soort Tarifa van Spanje. In zee drijven een paar grote zee planten met mooie gele kleuren. Ook naar het uitkijkpunt in Bluff geweest waar we goed zicht hebben over de haven. We besluiten vanavond om zelf te koken en gaan naar de supermarkt. Daar hebben ze een diner die veel goedkoper is en veel meer hoeveelheid heeft dan wat we willen maken. Dus de keuze is snel gemaakt. In de dinerruimte gezellig diner for two.

Zaterdag 19 febr.
Ontbijt, uitchecken, en via een panorama route naar Te Anau aan het Te Anaumeer. Een route met gigantisch veel schapen onderweg. Weer wisselend landschap, langs de kust net Nederland. Aan drie dingen weet je dat je niet in Nederland bent. 1ste je rijdt links. 2de heel veel schapen in de weilanden 3de veel elektriciteit palen langs de weg. Bij Te Anau wil ik nog een wandeling maken via de Kepple Track van 6,9, 12 of 20 km. Uiteindelijk niet gedaan omdat het veelal door Rain Forest gaat en dat heb ik al in Australië in Otway gedaan. Ik wil nu wat anders. Doordat de wandeling niet doorgaat hoeven we niet te overnachten. En besloten één dag langer in Queenstown te blijven.
Bij Lake Te Anau zien we daar een bruiloftspaar die met het gezin gezellig aan het BBQ zijn met 8 personen aan het meer en een leuk intieme foto die ik ook mocht maken. Zo'n klein gezelschap zou je bij ons niet zien.In Te Anau zien we ook een verzamel punt van afval tbv hergebruik. Niet in veel plaatsen hebben we het gezien. In Te Anau is er een watervliegtuig verbinding wegens het ontbreken van een vliegveld. Een mooi gezicht zo een vliegtuig aan de haven.
Het is ons opgevallen dat heel veel dorpen, bergen, meren en straten allemaal Maori namen hebben. En veel informatie borden langs de weg en in de parken en in de brochures hebben veel uitleg over de Maori’s in hun eigen taal. Tevens hebben de Maori’s hebben een eigen TV kanaal in hun eigen taal. Fantastisch is dat. Dat zegt wat over respect voor de oorspronkelijke bewoners van het land en dat de Maori’s beter zijn opgenomen in de cultuur en de wetten van Nieuw Zeeland beter dan de Aboriginals in Australië. Daar mag in NL toch o.a. Wilders een voorbeeld aan nemen.
Na Te Anau via het Kingston meer verder door naar Queenstown.