Cairns and the Great Barrier Reef

Cairns.
9 februari woensdag.
Onze vlucht naar Cairns is twee dagen naar achteren verzet ivm de cycloon die de oostkust heeft aangedaan. Bij aankomst in Cairns is niets te zien dat een cycloon hier is gepasseerd. Er is wel storm, harde wind en regen maar op een paar bomen na is alles heel gebleven. Het oog van de cycloon is 200 km zuidelijker en daar heeft de cycloon enorm veel verwoest. We hebben gelijk spijt dat we die twee dagen hebben verplaatst. We missen nu twee dagen om meer van de omgeving te zien.
De aankomstdag is even oriënteren in de omgeving, winkels bezoeken tbv ons ontbijt in de hostel.
De hostel is klein, knus, schoon en het personeel vriendelijk en erg behulpzaam. Er is een goede voorziening tav transport. Ophaal service vanaf het vliegveld, breng service naar de stad. Een gratis bon voor een hostel meal in een eetcafé in de stad waar ze je heen brengen. Ze hebben een heel klein zwembadje van 3 bij 2 meter. Met zn tienen erin en het is gelijk vol. In de avond film gekeken op de TV. Lekker relax, chillen bij de TV. Su tua.

10 februari donderdag.
De ochtend nog samen met Nico aan het ontbijt. Naar de receptie om informatie te verzamelen tbv een bezoek aan de Great Barrier Reef morgen. Aan het eind van de ochtend ben ik alleen de stad ingegaan. Nico blijft lekker thuis herstellen en zijn been omhoog. Veel kleine snacks en drinken om hem heen geplaatst, dan hoeft hij niet meer uit bed om te halen. Winkel centra bezoeken voor de noodzakelijke kleine frutseltjes. Verder de vele bezienswaardigheden bezoeken. Midden in de stad staat een grote muziektent waar iedereen kan spelen. Hiermee willen ze het wandelende publiek aantrekken. Het lukt niet erg, de regen speelt een grote rol hierbij. Cairns heeft een mooi gratis zwembad aan het strand en park. Er is een bad meester de hele dag aanwezig tot aan “sluitings tijd”. Na 18 uur is zwemmen niet meer toegestaan. Je loopt van de stads promenade zo het zwembad in. Er is geen hek of enkele andere belemmering. Dus met warm weer zit er toch een aantal mensen in het zwembad of op z’n minst pootjes baden.
Het park heeft zelfs een zestal picknick eilandjes voorzien van elk vier BBQ platen op gas (gratis), een douche, veel zitjes en verderop in het park toiletten. Het zijn fantastische voorzieningen zo in een stad.
Vlakbij de haven kom ik een een aantal leuke plaquette tegen waarop vermeld staan met welke steden Cairns allemaal een zusterstad verbintenis mee heeft. Zelf ben ik 6 jaar bestuurslid van de zustersteden Huizen en Bad Vilbel (nu opgeheven) dan trekt zo’n plaquette mijn extra aandacht.
Cairns heeft een zusterstad overeenkomst met:
Hiwasi in Japan sinds 1969; Lae in Papoea Nieuw Guinea sinds 1984; Sidney in Britsh Columbia Canada sinds 1984; Scottsdale in Arizona USA sinds 1987; Riga in Letland sinds 1990; Zhanjiang in China sinds 2004 en Oyama in Japan sinds 2006. Zeven steden over de hele wereld. Waar een uitwisseling is op natuur, milieu, techniek, maritiem, toerisme, educatie, kunst, cultuur, gezin en onderwijs. Het internationaal wederzijds begrip en goodwill tussen de landen onderling zijn belangrijke items.Cairns blijft ontwikkelen in de zustersteden gezien hun groei. Het zijn niet altijd gelijkwaardige steden maar soms hun tegenpolen. Bv
Cairns heeft een Rainforest en Scottsdale een woestijn;
Zhanjiang ligt op de Kreeftkeerkring en Cairns op de Steenbokkeerkring:
Riga en Zhanjiang hebben oude geschiedenis en Cairns heeft nieuwe geschiedenis etc.
Dat maakt het erg dynamisch en erg op ontwikkeling gericht kijken naar vooruitgang en ze stellen zich erg leerbaar op. Het zoeken naar Diversiteit en zich Divers opstellen spreken me erg aan.
In de avond met Nico een gratis hostelmeal genomen. Maar dat is niet voldoende dus hebben we nog een extra menu genomen. En nog even van de muziek genoten maar het geluid wordt te hard dus zijn we maar weggegaan.

11 februari vrijdag
Vroeg in de ochtend zijn we weggebracht door de Hostel voor onze tocht naar de Great Barrier Reef. Erg genereus van ze terwijl we niet bij hun hebben geboekt. We hebben een bedrijf gekozen met kleine schepen, 35 personen kunnen er maximaal mee en een bemanning van 8 personen. En het is een snelle boot, een catamaran met twee enorme sterke motoren resp. schroeven. De grote schepen kunnen er maximaal 150 personen vervoeren en hoeveel bemanning er op zit weet ik niet maar het krioelt er dan om zo’n reef heen. Dat vind ik te groot te massaal. Hier krijgen we in de kleine groepen voldoende aandacht en begeleiding. De bemanning is geweldig hoe ze omgaan met de natuur. Tevens hoe ze de zwakkeren in de groep die niet of moeilijk kunnen zwemmen en of snorkelen, begeleiden. Erg geduldig zijn ze. Maar ja het blijft ook business. Wat achteraf ik geweldig vind is dat de bemanning erg deskundig zijn maar ook erg divers zijn samengesteld: behalve Australiërs ook een Fransman, een Italiaan, Mix uit Papua Nw Guinea. Ook vrouwen maken deel uit van het team. Al met al een divers samengesteld team. Nou wat wil ik nog meer. Zelfs hier op zee in de Great Barrier Reef.
Er zit wel een klein nadeel in zo’n relatief kleine boot; je wordt sneller zeeziek. Dat hebben we geweten en nog 4 anderen met ons. Mijn zee tijd herinnering komt weer boven.
Maar bij de Great Barrier Reef hebben we gevaren, gezwommen, gesnorkeld, gedoken, genoten; het is geweldig mooi en heel bijzonder allemaal. Nog naar een Cay gevaren. Dat is een stukje land uit alleen maar zand. Geen eiland want dan groeien er bomen op. Ik heb alleen maar gesnorkeld maar een ding is zeker; duiken is vele malen beter. Je ziet veel meer met mooiere kleuren. En wat we gezien hebben is nog maar een heel klein deel van de grote Barrier Reef. Een ding gemist; een onderwater camera. Dus een paar foto’s geleend, geknipt en kopieert.

12 februari zaterdag
Rustig ontbijt genomen. Even voor dokter gespeeld, de voet van Nico verzorgd met een set attributen die Nico van het ziekenhuis heeft gekregen. Nog met een paar Nederlandse meisjes gekletst waar ze allemaal geweest zijn en waar ze nog heen gaan. De meesten die wij ontmoetten zijn afgestudeerd en gaan nog reizen voordat ze jaren moeten werken om weer lang te kunnen reizen. Met de pendelbus om 11.30 uur naar het vliegveld gegaan. We vliegen van Cairns eerst naar Sydney (3 uur)en dan transfer naar Christchurch in Nieuw Zeeland op het zuidereiland.(ook 3 uur)

13 februari zondag
Om 00.45 uur komen we in Christchurch aan. Ook hier zien we heel veel backpackers in de stationshal slapen tot hun eerste vlucht in de ochtend net als in Darwin. Ik tel er 37 personen die hier verspreidt over de hal slapen. Er zijn douches en toiletten aanwezig op het vliegveld en de koffie en thee bar is de hele avond open. Dus voldoende om te kunnen overnachten. Ik vind het geweldig dat dit kan en mag.
We zijn ruim 13 uur onderweg en kunnen ook hier nog niet slapen. Na een telefoontje met ons hotel kunnen we in de lounge terecht. Lekker op de bank beter dan op de koude grond in de hal van de luchthaven.
Welkom op Nieuw Zeeland.