Cusco en Lima

Cusco en Lima.

Vrijdag 27 mei.
Iets langer uitgeslapen dan gepland. Snel gedoucht en aan het ontbijt. De School gebeld om te weten of er wel iemand van de leiding zal zijn. Helaas kunnen ze me geen garantie geven omdat er een bespreking is elders in de stad. Ik besluit dit maar te skippen en in Lima de donatie te doen. Met de eigenaar nog wat nagepraat. Met de taxi naar het vliegveld door de lange wachttijd heb ik nog aan mijn reisverslag kunnen werken. In het vliegtuig relaxen. De vlucht is iets meer dag een uur. Bij aankomst ben ik blij dat de hostel een taxi geregeld heeft. Voor de eerste keer weet je niet hoe die taxi rijdt. Rechtstreeks of nog via een omweg. Het is een klein knus Hostel, Tirsa, mijn nicht, zoekt dit voor me uit. Dat vindt zij leuk. Tot nu toe heb ik alle 10 voorstellen van haar zo overgenomen. Na het uitpakken van de koffers in de buurt gewandeld. Een leuke buurt, geen achterbuurt. Mooie woningen en schone straten en elke twee straten hebben ze een buurtwacht met een fluitje. Alleen fluit die te veel zelfs als er niets aan de hand is. Volgens mij wil hij het fluitje laten horen. Later in de avond heb ik ook in de buurt gegeten. Onder de €10 zit je helemaal vol inclusief drank. Erg goedkoop in zuid Amerika. En verder de avond blijf ik in de Hostel praten over Lima en de bezienswaardigheden.S nacht is het gelukkig niet zo koud zoals in Cusco dus hoef ik niet zo veel nachtkleding aan.

Zaterdag 28 mei.
Naar hartje centrum is ongeveer 35-45 minuten lopen. Of met de taxi dan is het maar 10 minuten. Ik ben er heen gelopen maar kom niet in het centrum aan. Na het paleis van Justitie is een leuk groot winkelcentrum. Ik ben daar ingegaan en kom na 3 uur er pas uit. Wat een leuke gezelligheid daar binnen. Heel volks geen chique gebeuren. Veel computer winkels en reparaties ervan. Kleine drukkerijen met maar één machine, offset bedrijfjes, foto kopieer winkels. Inkt refill stations. CD en DVD kopieer bedrijfjes voor maar 50 cent. Echt kleine bedrijfjes van 2-1,5 m kantoorruimte, meer is het niet. En totaal zijn er twee verdiepingen vol van deze bedrijfjes. En alsof het niet genoeg is, is er aan de over kant een andere winkelcentrum met ook twee verdiepingen van deze berdrijfjes. Het is een druk business straatje. Ik heb er met veel verwondering, verbazing maar ook waardering rondgelopen. En bij zo’n klein jus bar wat gedronken en bij een klein broodjes zaak wat gehaald. Een hele levendige samenscholing van mensen met vraag en aanbod.
Later op de avond in de buurt gedineerd. Buiten het restaurant observeer ik hoe het gemotoriseerd verkeer hun weg vindt in deze drukke geordende wanorde. Zolang iedereen het zelfde doet is er niets aan de hand. Maar zodra er één beleefd gaat doen of anders gedraagt dan krijg je een ongeluk. Je moet als passagier niet zo druk maken en het gewoon opnemen. Meer volgen dan te willen beheersen want dan heb je binnen de kortste keren een hartaanval.
Het leukste van wat ik zie vind ik de samen-op-weg taxi zoals ik het oneerbiedig noem. Op bepaalde punten stoppen taxi’s en ze hebben een bordje van een wijk waar ze naar toe gaan. Een mannetje die erbij staat roept de naam van de wijk. Net een bus op Maluku. En er kunnen 5 mensen instappen en ze rijden rechtstreeks naar de betreffende wijk. Voor nog net geen euro. Nou wat wil je nog meer. In de hostel krijg ik te horen dat er zo in de hele stad vele plaatsen zijn met deze opstapplaatsen voor een bepaalde richting. Dat is nou echt carpoolen. Goed voor iedereen, een win - win situatie.

Zondag 29 mei.
Ik boek een tour voor de hele dag inclusief de lunch. In de ochtend een City tour, een museum bezoek, Plaza de Armas en een bezoek aan de beroemde Sint Franciscus Kathedraal. Na de lunch nog een bezoek aan de oude Inka opgravingen in Pachacamac dichtbij zee. Alle busjes, auto’s taxi’s etc. rijden naar een verzamelpunt, de Inka ruïne is midden de stad. Vanhier worden we verdeeld naar de tour van je keuze. De Inka ruïne in de stad is een heilige plaats waar voorheen offers worden gebracht aan de goden. De ruïne wordt nog wel gerestaureerd maar het is een 100 jaar planning denk ik. Wij rijden door de Chique wijk Miraflores. (In deze wijk heeft Joram v d S. een hotel gehuurd en het meisje vermoord) Elke wijk heeft een burgemeester en de stad Lima heeft zelf een algemene burgemeester. (net Amsterdam) Op dit moment is het een vrouw. Van Miraflores naar het Inka Museum midden in de stad. Daar zie je de schatten die bij opgravingen zijn gevonden. Ook veel privé bezit van ene Cohen hij staat het ter bezichtiging aan het museum af.Ik vraag mij dan af hoe dit allemaal in privé bezit is gekomen. Het is volgens mij niet zuiver gegaan.
Vandaar zijn we via een korte wandeling naar de Plaza de Armas gegaan. Een mooi groot plein met geweldig mooie oude gebouwen er omheen. Echter… er is een landelijke padvinderij bijeenkomst met een parade op het plein. Het is helemaal “ontsiert” door de scouts. Iedereen in mooie blauwe scouts pakken. Het valt op dat de broeken en of rokken mooi strak gestreken zijn. Er zijn zelfs vrouwelijke scouts op hoge hakken. Nou wat wil je nog meer. Voor mij is de topic: de Indianen. Die blijven hun outfit trouw. Geen blauwe broeken pakken of rokken. Gewoon in Indiaanse outfits. Fantastisch vind ik dit. Zie de foto’s. Van het plein naar de beroemde St Franciscus Kathedraal. Beroemd omdat ernaast het klooster is van de Franciscanen onder het klooster vroeger alle doden van de stad worden begraven. Er liggen grote opslagplaatsen van geraamtes in de kelders. We mogen geen foto’s maken. Ik, en velen met mij, slaag er in om hier toch een foto van te maken. Het ziet er erg luguber uit allemaal en een vreemde geur er om heen.
De lunch is echt geweldig verzorgd in restaurant Costa Verde erg chique in de wijk Miraflores. Tijdens het eten vraagt de ober waar ik vandaan kom. Bij het noemen van Holanda zegt die: “Ah, You Holanda are famous here”, refererend naar Joram v d S.
Het bezoek aan Pachacamac in de middag is een belevenis op zich. Eerlijk gezegd vind ik de opgravingen niet zo spectaculair. Mogelijk ben ik ook verwend met Machu Picchu e.d. Maar het verhaal van de opgravingen vind ik weer fantastisch, mooi en groots. Dat ze hier een enorme stad hebben gebouwd van klei en rotsen op de zandige heuvel. Dat is een prestatie op zich. Je ziet ook dat er veel is omgevallen en of bedekt door zandstormen.
De tour wordt afgesloten met een bezoek en een korte wandeling door de Barranca wijk. Een chique wijk in Miraflores district aan zee. Veel restaurants in voormalige grote heren huizen en mooie lanen naar de zee. In de avond is hier veel gezelligheid en vertier. Jammer dat het wat te ver van mijn hostel zit. Erg mooi en gezellig.

Maandag 30 mei.
In de ochtend de was naar de wasserette gebracht. Het kost me 9 soles dat is ongeveer €4.20. Dit is hier erg goedkoop vergeleken met Australië en Nw Zeeland. Daar is het dubbel tarief. Ik ga naar het grote weeshuis in Lima. Een door de staat bekostigt weeshuis. Om mijn donatie te doen. In Cusco zou ik een donatie aan een school doen waarvan de ouders geen geld hebben om de kosten te betalen. Maar tot twee keer toe is er niemand van de leiding. Ik moet toen weg naar Lima en ga het nu hier doen. Na enig speurwerk is er een weeshuis hier zo’n 5 km verderop. Ik heb niet gebeld. Aangekomen bij de poort wordt ik door een vrijwilliger die net aan komt rijden, verder geholpen. Ik krijg de coördinator van de 60 vrijwilligers te spreken. Haar heb ik mijn doel uitgelegd en zij is bereid mij rond te leiden op het terrein en de lokalen. Ik krijg een pasje met de uitdrukkelijke mededeling: geen foto’s. Het is een overheidsinstelling en daar zijn ze erg gesloten over. De coördinator zegt dat ze niet kan zien of foto’s maak. Als ik maar geen kinderen of personen opneem. Voor de rest weet ze van niets.
Het is een gigantisch groot terrein. Er zitten nu totaal 420 kinderen op maar er kunnen 800 kinderen worden opgenomen. Het is verdeeld over kleine kinderen 0-3 jaar, 4-6 jaar, 7-10jaar, ouder worden de jongens en meisjes gescheiden, 11-14 jaar en 15 -18 jaar. Na 18 jaar moeten ze het weeshuis verlaten. Hele grote slaapzalen, douch ruimten en klaslokalen. Er is ook een speciale ziekenhuis voor zieke kinderen tot 5 jaar. Die hebben verpleegsters als begeleiders anderen hebben groepsleiders en vrijwilligers. Er zijn een paar docenten op het terrein maar de meesten komen van buiten het weeshuis. Er worden ook vrijwilligers uit andere landen geworven die meerder talen spreken dan alleen Spaans. Er zijn een aantal Amerikanen en Spanjaarden op dit moment als vrijwilligers.
Voordat ik de donatie wil geven vragen ze of ik nog een bestemming wil. Ik heb verteld als het maar ten goede komt aan de kinderen. Ze zijn erg blij met de €370 en willen het aan lesmateriaal besteden van de 11-18 jarigen. Ik vind het prima. Ik heb het al gegeven. Na wat handjes schudden en foto’s van de overhandiging krijg ik ook nog een schriftelijk bewijs van de donatie. Dit is verplicht. Een laatste foto bij de hoofdingang bij het standbeeld van de oprichter.

Daarna naar het postkantoor gegaan. Die ligt niet echt in het centrum maar in een achteraf straatje. Daar blijkt een pakket naar NL erg goedkoop te zijn en dus stuur ik ter plekke mijn laatste souvenirs en reisboeken. Totaal maar 3 kilo en het komt over 10-14 dagen aan. Mogelijk gelijk met mij.
De stad ingegaan en in de volkswijk gegeten bij een Chinees. In de hostel mailtjes beantwoord omdat in Cuba internet heel beperkt aanwezig is. Koffers heringedeeld, ik laat de grote achter. Wekker gezet en om een uur lig ik in mijn nest. Morgen kwart voor zeven gaat de wekker en op naar Cuba.

Opmerkingen.

De stad Lima is in 1635 gesticht door Francisco Pisar. Op de Plaza de Armas staat zijn standbeeld.
In 1821 is Peru bevrijd en onafhankelijk van de Spanjaarden. De generaal Jose San Martin heeft ook hier een belangrijke bevrijdingsstrijd gevochten tegen de Spanjaarden. Zo ook in Chili en Argentinië. In 1824 is het Bolivar Museo opgericht tbv de Inka Cultuur. In 1897 is nog een vijf jarige oorlog geweest tussen Peru en Chili. In 1824 schenkt Italië aan Peru het Museo Italiano. In 1930 is het Paleis van Justitie gebouwd welk geïnspireerd is op die van Brussel. Ze lijken op elkaar. De bussen rijden in Lima op natuurlijk gas. Er zijn veel gebouwen die een Franse invloed hebben, veel Art Nouveau stijl. De Inka Cultuur strekt zich van Ecuador, Peru, Bolivia tot en met Chili. De zee is hier koud wegens de koude golfstroom die hier langskomt, het wordt maar 14 C. De mijnbouw in Peru bestaat voor 60% uit zilver, goud, koper en tin. Erg winstgevend en de gronden zijn van de bergbewoners die niet willen dat het lukraak wordt verkocht aan multinationals. Vandaar de enorme protesten in Puno. Er is ook een redelijk groot Chinese gemeenschap in Peru, zo’n 250.000 Chinezen zijn hier. Verder zien we buiten Lima tegen de heuvels grote armoede wijken, de Shanty Towns. Analoog aan Afrika en het Caraïbisch gebied.