Van Nacula naar Naviti, Korovou Resort

Naviti eiland – Korovou Resort.

Zondag 13 maart.
We hebben een vroeg ontbijt en de bagage ingepakt en deze afgeleverd bij de receptie gelijk met de sleutel. Want we moeten uitchecken. Om 09.45 gaan we eerst met de boot naar de kerk in de naburige Village. Hier wonen de meeste mannen en vrouwen die in de resort werken. Het is een mooie kerkdienst en ik heb het meest heb genoten van de manier waarop zij hun dienst doen. En vervolgens van de zang. De vrouwen zingen heel hoog en de mannen hebben diepe zware bas stemmen. We moeten de dienst eerder verlaten omdat we er om 13.00 weer vertrekken voor onze vervolg reis. Terug op de resort zien we dat al onze bagage reeds klaar staat aan het strand om te worden ingeladen aan boord van het kleine bootje. Deze brengt ons naar de grote cruiser die dan richting Korovou vertrekt. Onderweg is er een bijzondere ring waar te nemen rond de zon. Ik denk dat het te maken heeft met atmosferische omstandigheden. Zou een van de lezers dit willen uitzoeken. Ik weet de naam niet.

Korovou op Naviti eiland is een klein eenvoudig resort met enkele activiteiten. De menukaart is klein maar voldoende. Het hoeft voor mij niet altijd zo overdadig. Het is juist goed als je terug gaat naar voldoende en niet overdadig. Het heeft een klein zwembad en een leuke strand aan de baai. De zonsondergang is heel mooi en helder. Thuis weten ze van mijn zonsondergang gekte. Ik moet altijd even wat schoots hiervan maken. Na het diner nog gezellig met wat nieuwe gasten na geborreld over hun reis en hun voorkeuren van het bezoeken van bepaalde landen. Op Korovou hebben ze geen Internet en geen netwerk voor je gsm. Kortom we hebben geen contact met het thuisfront. Soit.

Maandag 14 maart.
Na het ontbijt heb ik rond de resort gelopen. Vervolgens zijn twee dames bereid om met mij mee te gaan naar de andere kant van het eiland. Het is 0,5 uur lopen heen en 0,5 uur terug. We moeten de berg over langs een smal glibberig voetpad. Je moet continu je evenwicht in balans houden. Aan de andere kant moet je heel dicht bij het strand staan tot wel 5 stappen van de zee voordat je bereik hebt waarbij je bijna water krijgt in je sandalen. Dicht bij het water is er gsm bereik en heb ik Blue Lagoon gebeld: Ik ben mijn adapter tbv het opladen vergeten. De receptie van Blue Lagoon geeft het vanmiddag mee met de cruiser. De terug wandeling is zwaarder door de warmte van de dag. In de middag lekker zwemmen in het zwembad en een wandeling langs het strand. Later met de motorboot naar de Cruiser gegaan om het pakje op te halen. Ik heb mijn adapter weer terug. Voor het diner nog volleybal gespeeld met een paar stafmedewerkers van de resort. Daarna nog een tijd op de laptop (in word) gewerkt aan mijn reisverhaal, dus niet op het Internet. Na het diner krijgen we een dans voorstelling van de Bula Boys op Korovou (5 pers). Die geven een paar dans voorstellingen en één met fakkels. Na de voorstelling proberen zij iedereen op de dansvloer te krijgen. Dat is maar gedeeltelijk gelukt. De meeste toeristen dansen maar 1 keer en zijn dan moe of willen gewoon niet meer.

Dinsdag 15 maart.
In de ochtend een flink stuk langs het strand gelopen. Dit is toch zwaarder dan ik heb verwacht. De strand is hier wat steiler waardoor je steeds schuin loopt. Ook langs de vloedlijn blijft het zwaar en schuin lopen. Eerst in zee en later in het zwembad gezwommen. Meer afspoelen van het zoute water. In de middag nog wat aan mijn reis verhaal gewerkt maar ermee gestopt na een uitnodiging om te gaan zwemmen aan de andere kant van het strand. In de hangmat maar uitgerust want het is toch te veel voor me. Elke dag merk je dat je conditie niet meer is van 10 jaar geleden. (volgens mijn familie is het zelfs 20 jaar geleden. Ik hoor nl nu al een paar lachen). Ik maak veel zonsondergang foto’s. Een tik van me. Mijn gezin weet van mijn gekte voor de zonsondergang. Na het diner krijgen we weer een voorstelling van de Bula Boys. Met name voor de nieuwe gasten. Ze hebben ons weer uitgenodigd voor een dans maar de belangstelling is nog minder dan gisteren. Velen zijn na de reis nog wat vermoeid.

Korovou Resort is een klein resort in het wat goedkope segment. Het trekt dan wat meer jonge mensen aan die met minder budget de eiland hopping doen. Er is dus op en rond het zwembad minder bezigheid. In de avond doen de jongeren veel aan hun eigen spelletjes op de vloer, het plein voor de eetlocatie. Maar ze zijn ook wat meer gehorig en met wat meer muziek. Dit is hun goed recht en ook hun tijd. Wat leuk is dat een groot aantal goed omgaan met de gelimiteerde hoeveelheid eten wat geserveerd wordt. Het is goedkoper dus mag je niet veel verwachten. Maar het is voldoende je moet alleen op tijd komen, zeggen ze.”You knew it and cann’t expect more”, is bij een aantal de reactie. Het stemt mij goed dat een aantal met minder om kunnen gaan. En met elkaar het gezellig maken omdat er weinig is. Ze creëren hun eigen gezelligheid.

Morgen gaan we al weer weg naar ons laatste eiland. Het moet een mooie locatie zijn met vele activiteiten. En een strand waar je voor de kust kunt snorkelen tussen fantastische koralen. Dit zijn de reacties van een aantal die ik spreek. Erg leuk om er naar uit te kijken. Ik heb echter geen onderwatercamera. Verkeert ingeschat en hier de camera hoes kopen is erg duur. Te laat, jammer dan.
Zeker nog een reden om terug te komen.