Sydney deel 1

Sydney.
Algemeen.
Nico komt zondag in Sydney dat betekent dat we weer samen verder kunnen. Maar het geeft ook weer beperkingen. Zo kunnen we niet overal lopend de stad bezichtigen, dus veel taxi en bussen. En ook een auto huren om in eigen tempo het e.e.a. te kunnen bezichtigen. Om de twee dagen een dokter resp. een medisch centrum bezoeken om de wond te verzorgen. En we kunnen niet in een Dorm slapen want dat is te veel rommel waar Nico de hindernissen steeds moet nemen. De kansen zijn er ook, we kunnen het rustig aan doen en niet zo gehaast. Dus lekker relax. We blijven 10 dagen ipv de geplande 5 dagen in Sydney. We vliegen naar Cairns ipv met de bus of trein van plaats naar plaats.
Sydney heeft een enorm groot Chinese/ Aziatische bevolkings groep die goed geïntegreerd is in de samenleving. Op straat zie je (mijn inschatting) zo’n 60% Aziatisch op straat, de witte mensen zijn ook nog veelal toeristen. Een groot China Town met een groot winkelcentrum voor 95% bemenst door Aziatische mensen. Ook in de gewone winkels zijn veelal bemenst door Aziatische mensen. Sydney heeft ook een enorme hoeveelheid aan Backpackers Hostels. In onze omgeving in een straal van 200 m tel ik er al 18. Kijk je internet dan schrik je van het aanbod.
Maar Sydney is erg duur, heel Australië is duur. Een kleine fles water is Aus $3 en een cola is Aus $5.50 en een gewoon glas bier is Aus $7. Een schone stad en goed geregeld tav verkeer en openbaar vervoer. Er zijn relatief veel bedelaars allemaal witte mensen. En aantal mensen die in portieken slapen met hun hele hebben en houden. Ik weet niet of het allemaal Australiërs zijn.
In Sydney zijn veel toeristen zelf zoveel dat de stad hier er overdreven rekening mee houd. Bij elk kruispunt staat in de weg een tekst: “Look Right
Er zijn in Sydney veel statige gebouwen nog uit de tijd van Queen Victoria. Doordat we langer blijven schrijf ik ons verblijf in Sydney in twee delen.

Zondag 30 januari.
Heerlijk geen wekker te hoeven zetten. Desondanks ben ik om 07.30 uur al wakker. Dit komt waarschijnlijk door de dagenlange ritme van vroeg opstaan.
Heel relax aangekleed, wat mailtjes gelezen en beantwoordt, rustig naar buiten en de omgeving verkent. Eerst een paar hostels bevraagt of er minimaal voor de komende 4 dagen kamers vrij zijn. Dit is nog geen gemakkelijke opgave. Verder nog wat vragen en inlichtingen over bus- en treinreizen en daar blijkt dat een rit naar het vliegveld maar 11 minuten duurt en het kost maar $10 omdat ik als senior een korting heb van $4. Dat is mooi meegenomen.
Vlakbij het station staan een groot aantal kermis achtige tenten. Het wordt allemaal bemenst door Aziaten, meest Chinezen. Dit allemaal in verband met de komende Chinees nieuwjaar op 3 febr. Het geheel varieert van Boeddha tenten voor een gebed, demo van allerlei Chinese producten in het Chinees of in het Engels. Filmvoorstellingen op grote schermen maar vooral vele kraampjes met allerlei soorten eten en van vele soorten landen en of streken, het meest uit China. Geweldig voor iemand die van lekker Aziatisch eten kan genieten. Er zijn twee kraampjes, van de ongeveer 45, die door niet Aziaten worden gerund. De crêperie door 2 Françaises en een Gelateria door een Australische dame. Ik heb daar heerlijk in de zon genoten van al die voorstellingen tot het met 34 C ook voor mij te warm is. Ik kan vanuit beleefdheid geen shirt uittrekken het is toch hun feestterrein. Om 3 uur heb ik maar besloten de spullen naar de Hostel te brengen en op weg te gaan naar het vliegveld om Nico op te halen per trein. Na 4 haltes ben ik er en ga naar terminal 3 speciaal van Quantas binnenlandse vluchten. Je loopt zo naar de bagage band daar kun je de reizigers ontmoeten. Inmiddels heeft Nico gebeld en even later zie ik hem in een rolstoel verschijnen. Hij gedraagt zich echt als een patiënt dit keer met een enorme glimlach. Ik ben ook blij hem te zien. Samen weer terug naar de stad met de trein en de hostel is achter het station. We hebben nog verder gezocht naar een vervolg verblijf maar na 10 hostels hebben we het opgegeven. Veel is er bezet ivm de komende feest dagen, het Chinees nieuwjaar. We besluiten een wat duurdere hotel te nemen voor 4 dagen en ’s avonds gedineerd in Chinatown.

Maandag 31 januari.
Vroeg opstaan want we moeten voor 10 uur uitchecken. Eerst een uitgebreid ontbijt bij de Wake Up hostel zelf. Spullen ingepakt en per taxi twee honderd meter verderop afgezet. Door Nico kunnen we de afstand niet lopen en zeker niet met zoveel bagage. Nico moet nu zijn wond laten verzorgen. Na 9 telefoontjes en vele doorverbindingen zijn we uiteindelijk verwezen naar medisch centrum dicht in de buurt. Na de gebruikelijke formaliteiten wordt Nico gelijk geholpen. De wond ziet er groter uit dan verwacht, gelijk een foto gemaakt alleen voor het thuisfront. We hebben een heel klein stukje in de buurt gewandeld en aan het eind van de dag met de taxi naar de Sydney Tower gegaan. Hier krijgen we samen een senioren korting. Met een snelle lift naar boven naar de op een na hoogste (88ste) verdieping. Je kunt nog hoger via een extra betaling van $40, hebben we niet gedaan. Je moet ook speciale overals aan doen, te veel allemaal. Een fantastisch uitzicht over de stad. Veel groen en veel water. Sydney heeft vele natuurlijke inhammen waaraan vele (duurdere) woningen zijn gebouwd. De Harbour Bridge zie je goed maar het Opera House maar een heel klein stukje. Verder veel hoogbouw rond het zaken centrum en het havengebied en veel groen. Het geeft de stad een heel mooi groen aanzicht. ’s Avonds is Michael Parinussa uitgenodigd om samen met ons te dineren, hij kiest voor een Thai. Michael heeft in de middag al contact gezocht met Nico na een tip van Christien en zijn moeder. Hij besluit na zijn VWO eerst maar 4 maanden door Australië te reizen voordat hij verder aan zijn studie tandheelkunde begint. Heel slim van hem, tijdens en na zijn studie komt van reizen niet veel terecht. Buiten het restaurant een paar meter verderop in een bar buiten nog wat geborreld en rond 23.30 uur maar het bed opgezocht. Al oud, sudah tua.

Dinsdag 1 februari.
Tijdens het ontbijt zien we dat reizen per auto of bus naar Cairns geen makkelijke is, gezien de situatie van Nico. Dus gaan we naar Cairns vliegen. We besluiten de overgebleven tijd maar te verdelen over Sydney en Cairns. Dit betekent nog 3 dagen langer in Sydney om de stad en vooral de omgeving te verkennen. En 2 dagen eerder aan te komen in Cairns om wat meer van Great Barrier Reef en de omgeving, de eilanden daar te genieten.
In de Chinese wijk naar de Hay Market gegaan, een groot winkel centrum net zo groot als Hilvertshof in Hilversum maar dan alleen gerund, op een paar winkels na, door Aziaten de meeste zijn Chinezen. De Market Hall is in 1909 door Chinese zaken mensen opgericht. Getuigt van veel durf.
Daarna de vliegticket Sydney naar Cairns gekocht, dan op weg naar het kantoor van Adventure Tour om het e.e.a. te vragen. Ze beloven nog deze week te reageren.
We zijn per bus naar het haven gebied gegaan, slecht $2 p.p. en in de haven hebben we een cocktail cruise gedaan van 1.5 uur met een groot cruiser. Fantastische momenten om foto’s van de Harbour Bridge en het Opera House en vooral van de waterrijke omgeving van Sydney te maken.
Terug naar het hotel met de bus voor de nodige rust. ’s Avonds een klein stukje verderop de hostel om te dineren en daarna nog na borrelen. En rond 23.30 uur terug naar het hotel voor de nodige rust.
Ik heb nog wat aan mijn reisverslag gewerkt. Morgen vroeg op.

Woensdag 2 februari.
We zijn vroeg opgestaan om naar de dokter te gaan voor de dressing en om het verband te verschonen. En met de taxi naar de Hay market, de Chinese markt. Verder met de taxi naar het War Memorial en daarna in het Hyde park liggen zonnen en Nico in de schaduw. Met de taxi weer naar het Opera House voor een rondleiding en daarna lekker chillen aan de haven met een bescheiden drankje. Er zijn delen van de promenade die alleen voor big spenders zijn gemaakt. Later op de avond nog lekker nagenieten van het uitzicht op de Harbour Bridge bij avond. Wat later dan gepland weer met de taxi terug naar het hotel, slapen.

Donderdag 3 februari.
We hebben ivm de handicap van Nico een auto gehuurd. Tevens hebben we Michael Parinussa meegenomen. Nico achterin met zijn been op de bank en Michael als co-driver die de kaart moet lezen wat hij uitstekend doet. Af en toe mij waarschuwen als ik in de stille dorpjes aan de verkeerde (rechter) kant van de weg rijd, macht der gewoonte. Op de drukke wegen zie je tegemoet komend verkeer maar in de stille dorpen sluip ik toch naar rechts. We zijn naar de Blue Mountains gegaan. Fantastisch, bij de eerste de beste stop kun zien waarom dit Nationaal Park van bergketens de Blue Mountains wordt genoemd. De gehele keten is in nevel gehuld, wat een blauwe kleur geeft vooral in de ochtend. In de middag verdwijnt het iets maar de blauwe kleur zie je nog wel. Er zijn drie rots formaties die ze de Three Sisters noemen. In de Aboriginal legende gaat het over drie zusters die door de tovenaar is veranderd in drie rotsen. Michael en ik hebben veel gewandeld waarbij Nico lekker relax op ons blijft wachten. Terug in de stad Michael teruggebracht naar zijn Hostel in Bondi Beach. Geweldig mooi lang breed strand, ik begrijp wel waarom veel backpackers hier naar toe gaan.